داروی گزوپنکس (Xopenex) و معرفی ویژگی ها، کاربردها و عوارض جانبی

داروی گزوپنکس (Xopenex) یک برونکودیلاتور کوتاه‌مدت است که ماهیچه‌ها را در راه‌های هوایی شل کرده و جریان هوا را به ریه‌ها افزایش می‌دهد. استنشاق این دارو برای درمان یا جلوگیری از برونکو اسپاسم در افراد مبتلا به بیماری‌های انسداد مجاری هوایی فعال است. محلول گزوپنکس برای استفاده در افراد بزرگ‌سال و کودکان ۶ ساله و بالاتر است. آئروسل HFA گزوپنکس برای استفاده در افراد بزرگ‌سال و کودکان ۴ ساله و بالاتر است. در این مقاله به معرفی این دارو و بررسی ویژگی ها، نکات کلیدی در مورد مصرف آن و عوارض احتمالی ناشی از مصرف این دارو خواهیم پرداخت. اطلاعات مهم در مورد داروی گزوپنکساگر به داروهایی مثل (Accuneb، ProAir، Proventil، Ventolin) حساسیت دارید، نباید از داروی گزوپنکس استفاده کنید.قبل از استفاده از این دارو، اگر دچار بیماری قلبی، فشارخون بالا، نارسایی احتقانی قلب، اختلال ریتم قلب، اختلال تشنج، دیابت یا پرکاری تیروئید هستید، به پزشک خود در این زمینه اطلاع دهید.به پزشک خود در مورد تمام داروهای دیگر که استفاده می‌کنید، به خصوص داروهای مصرفی برای بیماری‌های قلبی یا فشارخون، دیورتیک ها (قرص‌های آب)، داروهای ضد افسردگی یا سایر برونکو دیلاتورهای استنشاقی اطلاع دهید.اگر به نظر میرسد که داروهای مصرفی برای کنترل بیماری آسم در شما در درمان یا پیشگیری از حملات آسم در شما مؤثر نیستند، با پزشک خود صحبت کنید. اگر به نظر می‌رسد که شما باید مقدار بیشتری از هر یک از داروهای خود را در یک دوره ۲۴ ساعته استفاده کنید، با پزشک خود صحبت کنید. افزایش نیاز به دارو می‌تواند یک نشانه اولیه از یک حمله شدید آسم باشد.بسیار مهم است که از این دارو به طور مناسب استفاده کنید، به طوری که دارو به ریه‌ها وارد شود. در مورد استفاده مناسب از نبولایزر با پزشک خود صحبت کنید.مصرف بیش از حد از این دارو می‌تواند کشنده باشد، در صورت وقوع این حالت به اورژانس پزشکی مراجعه کنید. نکاتی  که باید  قبل از استفاده از این دارو  بدانیداگر به داروهایی مثل (Accuneb، ProAir، Proventil، Ventolin) حساسیت دارید، نباید از داروی گزوپنکس استفاده کنید.برای اطمینان از اینکه این دارو برای شما خطری را در پی ندارد، به پزشک خود اگر موارد زیر را داشتید مشورت کنید:بیماری قلبی، فشار خون بالا یا نارسایی احتقانی قلب؛اختلال تشنج؛دیابت؛اختلال تیروئید.معلوم نیست که مصرف این دارو در دوران بارداری ممکن است به جنین آسیب برساند یا نه. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.معلوم نیست که این دارو می‌تواند از طریق تغذیه با شیر مادر به نوزاد انتقال یابد و ممکن است به یک کودک شیرخوار آسیب برساند. اگر کودک خود را با شیر مادر تغذیه می‌کنید، به پزشک خود دراین‌باره اطلاع دهید.یک داروی استنشاقی گزوپنکس نباید به کودکان زیر ۴ سال داده شود. محلول گزوپنکس در یک نبولایزر نیز نباید به کودکان زیر ۶ سال داده شود. نحوه مصرف داروی گزوپنکساین دارو را دقیقاً همان طور که توسط پزشک شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو  را در مقادیر بزرگتر و یا کوچکتر از مقادیر  توصیه شده مصرف نکنید.تمام اطلاعات ارائه شده به بیمار، راهنماهای دارویی و ورق‌های آموزشی ارائه شده به شما را بخوانید. اگر سؤالی دارید، از پزشک یا از یک  دکتر داروساز بپرسید.در هنگام استفاده از این دارو، کودکانی که از این دارو استفاده می‌کنند، باید توسط افراد بزرگ‌سال کنترل شوند.قبل از استفاده از دستگاه استنشاقی گزوپنکس، ۴ بار اسپری را به سمت هوا، دور از چهره خود پاف کنید. حداقل ۵ ثانیه قبل از هر اسپری، دستگاه استنشاق را تکان دهید. هر بار که بیش از ۳ روز از این دارو استفاده نکردید، دوباره این سیر را تکرار کنید.برای استفاده از این داروی استنشاقی:درست قبل از استفاده از هر اسپری، آن را تکان دهید.کلاه پوش موجود در دستگاه استنشاقی را بردارید. نفس کامل بکشید. قطعه دهانی دستگاه را به داخل دهان بگذارید و لب‌هایتان را ببندید. در حالی که روی کاتنور فشار می‌دهید، به آرامی نفس بکشید. نفس خود را برای ۱۰ ثانیه نگه دارید، سپس به آرامی نفس بکشید.اگر بیش از یک استنشاق را در یک زمان استفاده کنید، قبل از استفاده از استنشاق دوم حداقل یک دقیقه صبر کنید و دوباره دستگاه استنشاقی را تکان دهید.دستگاه استنشاقی خود را تمیز و خشک نگه دارید و کلاه پوش آن‌ها بر روی دهانه‌اش قرار دهید. نبولایزر خود را یک بار در هفته با برداشتن کانتور و قرار دادن دهانه آن در آب گرم برای حداقل ۳۰ ثانیه به صورت یک بار در هفته تمیز کنید. آب اضافی را از بین ببرید و قبل از قرار دادن قطعات در کنار هم قطعات را کاملاً خشک کنید.نبولایزر گزوپنکس را با دهانه بسته نگهداری کنید. این دارو را در دمای اتاق دور از گرما، نور خورشید یا دمای فریزر نگه دارید.اگر نبولایزر شما دارای یک عدد نشانگر دوز در آن است، هنگامی که عدد “۰” را نشان می‌دهد که به معنی آن همه اسپری آن استفاده شده است، آن را دور بیندازید.انسولین را از شعله‌های باز یا گرمای زیاد، مانند یک ماشین در یک روز گرم دور نگه دارید. کانتور اگر خیلی گرم شود ممکن است منفجر شود. محفظه خالی یک کانتور را سوراخ نکنید یا آتش نزنید.محلول کنسانتره گزوپنکس با یک نبولایزر تهیه شده است. کنسانتره باید قبل از استفاده از آن با یک مایع (رقیق کننده) مخلوط شود. از یک دکتر داروساز بپرسید که کدام یک از رقیق‌کننده‌ها باید برای این منظور استفاده شود و شما می‌توانید آن را خریداری کنید. اطمینان حاصل کنید که چگونگی به درستی مخلوط کردن دارو و قرار دادن آن در نبولایزر را بدانید.برای استفاده از محلول گزوپنکس با یک نبولایزر:کیسه فویل را باز کنید و دارو را داخل محفظه نبولایزر خالی کنید. مقدار درستی از رقیق کننده را به صورت مستقیم توسط پزشک خود تجویز شده را به آن اضافه کنید.قطعه دهان یا ماسک صورت را بزنید، سپس محفظه دارو را به کمپرسور وصل کنید.در موقعیت راحتی بنشینید. قطعه دهانی را به داخل دهان خود قرار دهید و روی ماسک صورت قرار دهید، بینی و دهانتان را بپوشانید. کمپرسور را روشن کنید.به آرامی و یکنواختی تا زمانی که مایع ناپیوسته به وجود نمی‌آید و محفظه مواد خالی شود، نفس بکشید.بعد از هر بار مصرف نبولایزر را تمیز کنید. دستورالعمل‌های تمیز کردن نبولایزر خود را پیگیری کنید.از محلول نبولایزر اگر روشن و بی‌رنگ نباشد، استفاده نکنید.ویال کنسانتره گزوپنکس را در کیسه فویل محافظ در دمای اتاق، دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید. هر بطری را در کیسه فویل نگه دارید تا زمانی نیاز داشته باشید که دوز مورد نیاز در نبولایزر تهیه کنید.هر ویال پلاستیکی تک پودر از کنسانتره گزوپنکس تنها برای یک بار استفاده است. پس از یک بار استفاده، اگرچه هنوز مقداری از داروها پس از استنشاق دوز وجود داشته باشد با این وجود، آن را دور بیندازید.بیماری آسم اغلب با ترکیبی از داروها درمان می‌شود. از تمام داروهای تجویز شده توسط پزشک خود استفاده کنید. دوزهای یا برنامه دارویی خود را بدون مشاوره با پزشک معالج خود تغییر دهید.مصرف زیاد یا استفاده از مقادیر بیش ازحد از داروی گزوپنکس اغلب می‌تواند عوارض جانبی تهدیدکننده زندگی را در فرد مصرف‌کننده ایجاد کند. اگر فکر می‌کنید داروهای آسم شما نیز عمل نمی‌کنند، به پزشک خود مراجعه کنید. افزایش نیاز به دارو می‌تواند یک نشانه اولیه از یک حمله شدید آسم باشد.چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریبا موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید . برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.برای به دست آوردن بیشترین سود، از این دارو به طور منظم استفاده کنید. داروی خود قبل از تمام شدن آن جایگزین کنید.اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟با مراقبت های پزشکی اورژانس، تماس بگیرید. مصرف بیش از حد این دارو می تواند درفرد مصرف کننده موجب عوارض خطرناکی و حتی مرگ شود.در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟از قرار گرفتن در شرایطی که ممکن است وضعیت شما را بدتر کند مانند ورزش در هوای سرد و خشک؛ سیگار کشیدن؛ تنفس در گرد و غبار؛ و قرار گرفتن در معرض آلرژن ها مانند کرک حیوانات خانگی اجتناب کنید. عوارض جانبی مصرف داروی گزوپنکساگر شما هر یک از این نشانه های از یک واکنش آلرژیک به این دارو شامل : کهیر، اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو را داشتید، مصرف این دارو را متوقف کرده  و از  اورژانس پزشکی کمک بگیرید.اگر شما یک عوارض جانبی جدی مانند زیر داشتید ، با پزشک خود تماس بگیرید:خستگی، خفگی و یا سایر مشکلات تنفسی پس از استفاده از این دارو،تپش قلب و یا لرزش در قفسه سینه؛بدتر شدن علائم آسم؛علائم کمبود پتاسیم در بدن مانند گرفتگی عضلات، یبوست، ضربان قلب نامنظم، لرزیدن قفسه سینه، تشنگی شدید، افزایش ادرار، بی حسی یا سوزن سوزن شدن، ضعف عضلانی و یا احساس خستگی.عوارض جانبی شایع داروی گزوپنکس عبارت اند از:سرگیجه، نگرانی، لرزش (ترمور)؛آبریزش بینی، گلو درد؛درد قفسه سینه ، ضربان قلب نامنظم؛درد؛استفراغ.این موارد یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد  دیگری  ممکن است رخ  دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت  مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.چه داروهایی داروی گزوپنکس را تحت تاثیر قرار می دهند؟همچنین اگر شما یک مهار کننده مونوآمین اکسیداز (MAO) در ۱۴ روز گذشته مصرف کرده‌اید در این باره به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است که یکتداخل دارویی خطرناک  رخ دهد.  مهار کننده‌های مونوآمین اکسیداز ( MAO)  شامل ایزوکاربوکسازید، لینزولید، فنلزین، رزاژیلین،سلژیلین و ترانیل سیپرومین هستند.به پزشک خود در مورد تمام داروهای فعلی خود چه آن‌هایی را که شروع یا متوقف کرده‌اید، به‌ویژه موارد زیر اطلاع دهید:سایر داروهای استنشاق برای درمان آسم یا COPD (بیماری مزمن انسدادی ریه)؛یک داروی ضد افسردگی؛یک دیورتیک یا “قرص آب”؛داروهای مصرفی برای درمان بیماری قلبی.این لیست کامل نیست. بسیاری از داروهای دیگر اگر همراه با این دارو استفاده شود، می‌تواند با آن تداخل پیدا کند. این داروها شامل داروهای تجویزی یا بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی است. داروهای جدید را بدون مشورت کردن با پزشک خود شروع نکنید. همه تداخلات احتمالی در این راهنمای دارویی ذکر نشده است.منبع این مقاله: drugs.com این مقاله توسط داروباکس به صورت اختصاصی، ترجمه شده است.