داروی پلاکوئنیل (hydroxychloroquine): معرفی ویژگی و عوارض جانبی دارو

داروی پلاکوئنیل (hydroxychloroquine): متعلق به گروهی از داروهایی به نام quinolones است. از این دارو برای درمان و یا جلوگیری از بروز بیماری مالاریا استفاده می‌شود. مالاریا بیماری ناشی از انگل‌هایی به نام پلاسمودیوم است که از طریق نیش پشه وارد بدن می‌شوند. بیماری مالاریا در مناطقی مانند آفریقا، آمریکای جنوبی و جنوب آسیا رایج است. این دارو لزوماً در برابر تمام سویه‌های مالاریا (فالسیپاروم، ویواکس، اووال و مالاریه) مؤثر نیست. این دارو جز همچنین داروهای ضد رتینوئیک است که برای درمان نشانه‌های آرتریت روماتوئید و لوپوس اریتماتوز، لوپوس دیسکوئید و یا سیستمیک استفاده می‌شود. در این مقاله به معرفی این دارو می‌پردازیم.اطلاعات مهم در مورد داروی پلاکوئنیلمصرف این دارو به مدت طولانی و یا با دوزهای بالا ممکن است موجب آسیب غیرقابل‌برگشت به شبکیه چشم شما شود. در صورت بروز مشکل در تمرکز، مصرف این دارو را متوقف کرده و اگر در دید شما رگه‌های نور و تلالوء را مشاهده کردید، یا اگر متوجه هرگونه ورم یا رنگ در چشم خود شدید، در صورت لزوم با پزشک خود تماس بگیرید.قبل از استفاده از داروی پلاکوئنیل، اگر به هر نوع دارویی واکنش آلرژیک دارید، یا اگر پسوریازیس، پورفیری، بیماری کبدی، مصرف الکل و نوشیدنی‌های الکلی و یا کمبود گلوکز ۶-فسفات دهیدروژناز (G-6-PD) دارید، به پزشک خود دراین‌باره اطلاع دهید.این دارو را در تمام دوره درمانی تجویزشده برای درمان بیماری مالاریا استفاده کنید و از مصرف نامنظم آن پرهیز کنید. علائم بیماری در شما ممکن است قبل از اینکه عفونت به‌طور کامل از بدن شما پاک شود، بهبود یابد. پس تا بهبود کامل به درمان خود ادامه دهید و به خاطر فروکش کردن علائم مصرف این دارو را متوقف نکنید.هنگام درمان بیماری لوپوس یا آرتریت (روماتوئید)، اگر علائم شما پس از ۶ ماه درمان بهبود نیافت، به پزشک خود دراین‌باره اطلاع دهید.نکاتی که باید قبل از استفاده از این دارو  بدانیداگر به این دارو حساسیت دارید ، نباید از این دارو استفاده کنید.Plaquenil نباید برای درمان طولانی مدت در کودکان استفاده شود.برای اطمینان از اینکه این دارو برای شما خطری را در پی ندارد، به پزشک خود اگر موارد زیر را داشتید مشورت کنید:• سابقه تغییر در بینایی یا آسیب به شبکیه شما که ناشی از مصرف دارو ضد مالاریا باشد؛ • بیماری قلبی، اختلال در ریتم قلب (مانند سندرم QT طولانی)؛ • بیماری دیابت؛ • اختلال معده؛ • آلرژی به کوینین؛ • بیماری کبدی یا کلیوی؛ • پسوریازیس؛ •  مصرف الکل • اختلالات آنزیمی ژنتیکی مانند پورفیری یا کمبود گلوکز ۶-فسفات دهیدروژناز (G6PD).معلوم نیست که آیا این دارو به نوزاد متولدشده آسیب می‌رساند یا نه. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود در این زمینه اطلاع دهید.مالاریا بیشتر احتمال دارد باعث مرگ در یک زن باردار شود. اگر باردار هستید، با پزشک خود درباره خطرات سفر به مناطقی که مالاریا در آنجا شایع است، صحبت کنید.مشخص نیست که آیا این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود یا اینکه این ممکن است به یک کودک شیرخوار آسیب برساند یا نه. درصورتی‌که در حال شیردهی هستید، به پزشک خود دراین‌باره اطلاع دهید.این دارو برای مصرف در افراد زیر ۱۸ سال مورد تایید نیست.نحوه مصرف داروی پلاکوئنیلداروی پلاکوئنیل را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. این دارو  را در مقادیر بزرگتر و یا کوچکتر از مقادیر  توصیه شده مصرف نکنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو گاهی اوقات فقط یک‌بار در هفته مصرف می‌شود. اگر یک برنامه برای مصرف این دارو دارید، در هر هفته یک روز مشخص را انتخاب کنید تا این دارو را در آن روز مصرف کنید.این دارو را همراه با یک وعده غذایی یا یک لیوان شیر مصرف کنید.برای جلوگیری از بیماری مالاریا: ۲ هفته قبل از ورود به منطقه‌ای که مالاریا در آنجا شایع است، شروع به مصرف داروی پلاکوئنیل کنید. در طول مدت اقامت خود و حداقل ۸ هفته پس از ترک منطقه، داروها را ادامه دهید.برای درمان مالاریا: پزشک شما ممکن است یک تک‌دوز یا دوز بالای شروع را تجویز کند و سپس دوزی کمتری را در طول ۲ روز آخر درمان برای مصرف توصیه کند. دستورالعمل‌های پزشک خود را در این زمینه پیگیری کنید.از لباس‌های محافظ، اسپری و پمادهای دافع حشرات و پشه‌بند در اطراف تخت خود برای جلوگیری از نیش‌های پشه که می‌تواند باعث مالاریا شود، استفاده کنید.اگر در معرض مالاریا قرار دارید، یا اگر تب و یا علائم دیگری از بیماری را در طی یا پس از اقامت در منطقه‌ای که مالاریا شایع است را تجربه کردید، به پزشک خود اطلاع دهید.هیچ دارو تأثیری ۱۰۰٪ را در درمان یا پیشگیری از انواع مالاریا ندارد. برای بهترین نتایج، از دارو به همان صورت که تجویزشده است، استفاده کنید. اگر در طول درمان خود تب، استفراغ یا اسهال داشتید، با پزشک خود دراین‌باره صحبت کنید.برای درمان لوپوس یا آرتریت، این دارو معمولاً به مدت چند هفته یا چند ماه به‌طور روزانه مصرف می‌شود. برای بهترین نتایج، از دارو به همان صورتی که پزشک برای شما تجویز کرده است، استفاده کنید. اگر علائم شما پس از ۶ ماه درمان بهبود نیافت، با پزشک خود دراین‌باره صحبت کنید.در هنگام استفاده از داروی پلاکوئنیل، ممکن است نیاز به آزمایش‌های متداول خون و آزمون سنجش بینایی داشته باشید.داروی پلاکوئنیل باید در دمای اتاقی به‌دوراز گرما، رطوبت و نور خورشید نگهداری شود.چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید. برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟با مراقبت‌های پزشکی اورژانس و یا کمک‌های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید.  مصرف بیش‌ازاندازه این دارو می‌تواند کشنده باشد، به‌خصوص در کودکان.مصرف بیش‌ازحد این دارو خطرناک است و باید به‌سرعت درمان شود. ممکن است از شما خواسته شود تا بلافاصله (در خانه، قبل از انتقال به اتاق اورژانس) استفراغ کنید.علائم مصرف بیش‌ازحد این دارو ممکن است شامل خواب‌آلودگی، تغییرات در بینایی، کندی ضربان قلب، درد قفسه سینه، سرگیجه شدید، تشنج (غش) یا تنفس کم‌عمق باشد.در هنگام مصرف این دارو  باید از چه مواردی اجتناب کنید؟اجتناب از مصرف آنتی‌اسیدها یا کائولین پکتین Kaopectate)) ظرف ۴ ساعت قبل یا بعد از مصرف هیدرو کسی کلروکین. برخی از آنتی‌اسیدها می‌توانند کاری کنند که بدن شما به‌سختی این دارو را جذب کند.عوارض جانبی داروی پلاکوئنیل اگر شما نشانه هایی از یک واکنش آلرژیک به داروی پلاکوئنیل مانند : راش پوستی یا کهیر ( با یا بدون تب یا درد مفاصل ) ؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو ، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.مصرف این دارو به مدت طولانی و یا با دوزهای بالا ممکن است موجب آسیب غیرقابل‌برگشت به شبکیه چشم شما شود. در صورت بروز مشکل در تمرکز، مصرف این دارو را متوقف کرده و اگر در دید شما رگه‌های نور و تلالوء را مشاهده کردید، یا اگر متوجه هرگونه ورم یا رنگ در چشم خود شدید، در صورت لزوم با پزشک خود تماس بگیرید. اگر موارد زیر را داشتید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید:• سردرد، درد قفسه سینه و سرگیجه شدید، ضعف، ضربان قلب سریع و یا تپش قلب. • ضربان قلب بسیار کند یا ضربان ضعیف؛ • ضعف در عضلات، بی‌حسی یا سوزن شدن؛ • علائم سطوح پایین قند خون مانند سردرد، گرسنگی، عرق کردن، تحریک‌پذیری، سرگیجه، حالت تهوع، تندی ضربان قلب و احساس اضطراب یا لرزش بدن؛ •  علائم تعداد کم گلبول‌های خون مانند تب، لرز، گلودرد، ضعف و یا احساس درد، لثه‌ها، زخم‌های دهانی، زخم‌های پوستی، ضربان قلب سریع، پوست پریده‌رنگ، کبودی، خونریزی غیرمعمول، احساس سرگیجه.عوارض جانبی شایع این دارو عبارت اند از:• سردرد، سرگیجه، احساس زنگ زدن در گوش شما؛ • تهوع، استفراغ، درد معده؛ • از دست دادن اشتها، از دست دادن و کاهش وزن؛ • تغییرات خلق‌وخو، احساس عصبی یا تحریک‌پذیری؛ • خارش پوست یا خارش؛ • ریزش مو.این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد  دیگری  ممکن است رخ  دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت  مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.چه داروهایی مصرف این دارو را تحت تاثیر قرار می دهند؟مصرف این دارو می‌تواند مشکلات جدی را در کبد و قلب فرد مصرف‌کننده به وجود آورد، به‌ویژه اگر از داروهای خاصی استفاده کنید، ازجمله موارد زیر:• داروهای دیگر برای درمان مالاریا؛ • آنتی‌بیوتیک یا داروهای مصرفی برای درمان عفونت‌های قارچی؛ • داروهای ضدویروسی برای درمان هپاتیت یا HIV / AIDS؛ • داروهای ضدافسردگی یا داروهای ضد آسم. • قرص‌های پیشگیری از بارداری یا درمان جایگزین هورمونی؛ • داروهای مصرفی برای درمان سرطان؛ • داروهای کاهنده کلسترول؛ • داروهای مصرفی برای درمان بیماری‌های قلبی یا فشارخون؛ • داروهای ضد درد یا آرتریت ازجمله آسپرین، Tylenol، Advil و (Aleve)؛ • داروهای ضد تشنج؛ • داروهای کاهنده اسید معده؛ • داروهای مصرفی برای درمان بیماری سل.این لیست کامل نیست. مصرف هم‌زمان بسیاری از داروها می‌تواند با مصرف این دارو تداخل ایجاد کند. این داروها شامل داروهای تجویزی یا بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات و داروهای گیاهی است. بسیار مهم است که به پزشک خود در مورد تمام داروهایی که استفاده می‌کنید، چه داروهایی که در طول درمان خود شروع کرده‌اید یا استفاده از آن‌ها را متوقف کرده‌اید، اطلاع دهید. یک لیست از تمام داروهای خود را نگه‌دارید و آن را به هر ارائه‌دهنده که مراقبت‌های بهداشتی که به شما ارائه می‌کند، نشان دهید.منبع مقاله Drugs.comاین مقاله به‌طور اختصاصی توسط گروه نویسندگان داروباکس ترجمه‌ و تألیف شده است.