نام تجاری دارو: دسیرل
نام رایج دارو: ترازودون Trazodone
توجه: مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیه‌های پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.
ترازودون چیست و چه کاربردی دارد؟
داروی ترازودون برای درمان افسردگی استفاده می‌شود. این دارو به بهبود خلق و خو، اشتها، سطح انرژی و همچنین کاهش اضطراب و بی‌خوابی مربوط به افسردگی کمک می‌کند.
نحوه‌ی عملکرد داروی ترازودون
عملکرد داروی ترازودون از طریق بازگرداندن یک ماده‌ی شیمیایی و طبیعی بدن (سروتونین) به مغز است.
نحوه‌ی مصرف داروی ترازودون و دوز مصرفی
پیش از شروع مصرف داروی ترازودون و قبل از هر بار مصرف مجدد راهنمای مربوط به مصرف دارو را مطالعه کنید. اگر سوالی در مورد نحوه‌ی مصرف دارو داشتید با روانپزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید.
داروی ترازودون را به صورت خوراکی، طبق دستور پزشک، معمولا یک یا دو بار در روز مصرف کنید. در صورتی که از بی‌خوابی رنج می‌برید و این دارو را تنها یک بار در روز مصرف می‌کنید، استفاده از دارو را به قبل از خواب موکول کنید. اگر داروی ترازودون را دو بار در روز مصرف می‌کنید بهتر است یک دوز آن را پیش از خواب استفاده کنید. با دقت از دستورات پزشک پیروی کنید.
دوز مصرفی داروی ترازودون به سن، وضعیت بیماری، و پاسخگویی بدن شما به درمان بستگی دارد. برای کاهش ابتلا به عوارض جانبی این دارو ممکن است پزشک شما تشخیص بدهد ابتدا دوز کم‌تری مصرف کنید و سپس دوز مصرفی دارو را به تدریج افزایش دهد.
داروی ترازودون را دقیقا طبق تجویز پزشک مصرف کنید. توجه داشته باشید که دوز دارو را خودسرانه به بیشتر از مقدار تجویزی افزایش ندهید. در این صورت نه تنها بیماری شما سریع‌تر بهبود نمی یابد بلکه احتمال ابتلا به عوارض جانبی نیز بیشتر می‌شود.
حتی در صورتی که احساس کردید بیماری‌تان رو به بهبود است مصرف دارو را بدون تشخیص پزشک متوقف نکنید. به یاد داشته باشید که هر روز در زمان مقرر دارو را مصرف کنید. استفاده از دارو را بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید زیرا در این صورت ممکن است به عوارضی مانند اضطراب، آشفتگی و مشکل در خواب مبتلا شوید.
ممکن است در حدود دو تا چهار هفته طول بکشد تا تاثیرگذاری کامل دارو را مشاهده کنید. در صورتی که بیماری‌تان بهتر نشد یا اوضاع‌تان وخیم‌تر شد به پزشک خود اطلاع دهید.
تجویز و تعیین دوز مصرفی این دارو برای درمان افسردگی یا دیگر اختلالات روانی تنها بر عهده روانپزشک است، از این رو از مصرف خودسرانه دارو جدا خودداری کنید.
عوارض جانبی داروی ترازودون
تهوع، استفراغ، اسهال، خواب‌آلودگی، گیجی، خستگی، تاری دید، تغییر وزن، سردرد، دردهای عضلانی، خشکی دهان، طعم بد دهان، گرفتگی بینی، یبوست و تغییر در میل و توان جنسی از عوارض جانبی داروی ترازودون هستند. در صورتی که هر کدام از این عوارض به صورت مداوم ادامه داشت یا وخیم‌تر شد به پزشک خود یا دکتر داروخانه اطلاع دهید.
برای از بین بردن خشکی دهان از آب‌نبات‌های بدون قند، آیس چیپس، آدامس‌های بدون قند استفاده کنید. همچنین می‌توانید آب بیش‌تری بنوشید یا بزاق مصنوعی را جایگزین کنید.
برای کاهش خطر سرگیجه به آرامی از جای‌تان بلند شوید.
در صورتی که پزشک داروی ترازودون را برای شما تجویز کرده است مطمئن باشید فوائد آن بیش از مضراتش بوده است. همچنین لازم است بدانید اکثر افرادی که داروی ترازودون را مصرف کرده‌اند هرگز عوارض جدی این دارو را تجربه نکرده‌اند.
در صورتی که این عوارض جانبی جدی را مشاهده کردید به سرعت به پزشک خود اطلاع دهید:
- لرزش
- کابوس
- زنگ زدن گوش
- مشکل در ادرار کردن
- مشاهده‌ی خون در ادرار
- علائم عفونت مانند تب و گلودرد مداوم
- تنگی نفس
- درد معده و شکم
- درد سینه
- احساس درد در فَک
- درد بازوی چپ
- بیهوش شدن
- ضربان قلب سریع و نامنظم
- تشنج
- درد، ورم یا سرخی چشم
- گشاد شدن مردمک چشم
- تغییرات بینایی مانند دیدن رنگین‌کمان در اطراف نور
ممکن است این دارو با افزایش میزان سروتین بیماری خطرناکی به نام سندروم سروتین یا مسمومیت سروتین ایجاد کند. در صورتی که شما از داروهای دیگری استفاده می‌کنید که آن‌ها هم میزان سروتین را افزایش می‌دهند خطر ابتلا به این بیماری افزایش میابد. لیست کامل داروهای مصرفی‌تان را پزشک خود یا دکتر داروخانه در میان بگذارید. در صورتی که علائم خطرناکی مانند توهم، از دست دادن هماهنگی اعضای بدن، سرگیجه‌ی شدید، تهوع، استفراغ، اسهال، فشردگی ماهیچه‌ها، تب ناگهانی، آشفتگی غیرمعمول و بی‌قراری را مشاهده کردید به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
برای اطلاع از موارد مصرف، نحوه مصرف، عوارض و تداخلات دارویی این دارو بهتر است از سرویس مشاوره دارویی داروباکس استفاده کنید.
مصرف این دارو ممکن است در مردان عوارضی مانند نعوظ دردناک یا طولانی‌مدت به وجود بیاورد که در بعضی مواقع بیشتر از چهار ساعت به طول بیانجامد. در صورت مشاهده‌ی چنین عوارضی مصرف دارو را قطع کرده و به سرعت به پزشک مراجعه کنید. در غیر این صورت ممکن است این مشکلات برای همیشه ادامه داشته باشد.
لازم است بدانید که واکنش آلرژیک جدی در مورد ترازودون نادر است. با این وجود اگر واکنش آلرژیک جدی‌ای مانند علائم پوستی، خارش، تورم (مخصوصا در صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید و اختلال تنفسی را تجربه کردید سریعا از مرکز فوریت های پزشکی کمک بگیرید. با توجه به اینکه لیست عوارض کامل نیست، ممکن است با عارضه ای برخورد کنید که ذکر نشده باشد. در این موارد با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید.
موارد احتیاط مصرف داروی ترازودون
پیش از مصرف داروی ترازودون در صورتی که به این دارو حساسیت دارید موضوع را با پزشک خود یا دکتر داروخانه در میان بگذارید. داروی ترازودون ممکن است شامل ترکیبات غیر فعالی باشد که موجب بروز حساسیت یا مشکلات دیگر بشود. درباره‌ی جزئیات بیشتر با دکتر داروخانه صحبت کنید.
قبل از استفاده از داروی ترازودون پزشک‌تان را در جریان سابقه‌ی پزشکی خود و سابقه‌ی پزشکی خانوادگی قرار دهید. سابقه‌ی شخصی یا خانوادگی ابتلا به اختلال دو قطبی، سابقه‌ی شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، بیماری‌های قلبی مثل تپش قلب نامنظم یا حمله‌ی قلبی، بیماری‌های کبد، بیماری‌های کلیوی، مشکلات فشار خون و سابقه‌ی شخصی یا خانوادگی گلوکوم از جمله‌ی سوابقی هستند که باید با پزشک خود در میان بگذارید.
داروی ترازودون ممکن است موجب گیجی، ناهوشیاری و تاری دید شما بشود. الکل و ماری‌جوانا این حالات را تشدید می‌کند. لذا از رانندگی و فعالیت‌هایی که نیاز به هوشیاری دارند تا زمانی که در هوشیاری کامل به سر ببرید اجتناب کنید. هنگام مصرف داروی ترازودون از خوردن الکل پرهیز کنید و در صورت مصرف ماری‌جوانا با پزشک خود صحبت نمایید.
مصرف ترازودون ممکن است بیماری‌ای را ایجاد کند که بر ریتم قلب تاثیر گذاشته و موجب افزایش سطح کیوتی QT گردد. افزایش سطح کیوتی در بعضی مواقع می‌تواند باعث تپش قلب و بروز علائم دیگری مانند سرگیجه‌ی شدید و بی‌هوشی شود. در صورت بروز این علائم به سرعت نیاز به مراقبت‌های پزشکی خواهید داشت.
خطر افزایش سطح کیوتی در صورت داشتن شرایط خاص پزشکی یا هنگام مصرف سایر داروهایی که باعث افزایش سطح کیوتی می‌شوند افزایش یابد. پیش از مصرف ترازودون به پزشک خود درباره‌ی تمامی داروهایی که استفاده می‌کنید اطلاع دهید. همچنین پزشک‌تان را در جریان ابتلا به بیماری‌هایی مانند مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آرام، افزایش سطح کیوتی در نوار قلب) و سابقه‌ی خانوادگی بیماری‌های خاص قلبی (افزایش سطح کیوتی در نوار قلب، ایست ناگهانی قلب) قرار دهید.
سطح پایین پتاسیم و منیزیم در خون نیز ممکن است خطر افزایش کیوتی را افزایش دهد. این خطر در صورت استفاده از داروهای خاصی مانند داروهای ادرارآور و قرص‌های آب یا ابتلا به شرایطی مثل تعریق شدید، اسهال و استفراغ بیشتر شود. با پزشک خود درباره‌ی مصرف ترازودون صحبت کنید.
قبل از هر گونه جراحی همه‌ی داروهایی که مصرف می‌کنید را با پزشک یا دندان‌پزشک خود در میان بگذارید.
سال‌مندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس‌تر باشند. خواب‌آلودگی، گیجی و افزایش کیوتی از جمله‌ی این عوارض است.
برای مصرف داروی ترازودون در دوران شیردهی با پزشک مشورت کنید. چنان‌چه باردار هستید فقط در صورت نیاز ضروری داروی ترازودون را استفاده کنید و در مورد فواید و مضرات آن از پزشک خود کمک بگیرید.
تداخلات دارویی ترازودون با داروهای دیگر
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تاثیر داروی ترازودون را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آن شود. این مقاله شامل تمام تداخلات دارویی ممکن نیست لذا لیست تمامی داروهای مصرفی‌تان را باپزشک یا دکتر داروخانه در میان بگذارید و بدون صلاح‌دید پزشک شروع به مصرف، قطع یا تغییر دوز داروی ترازودون نفرمایید.
یکی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل ایجاد کند دیگوکسین است.
مصرف بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز به همراه داروی ترازودون احتمالا کشنده است. از مصرف بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رساگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) در حین مصرف داروی ترازودون خودداری فرمایید. بیشتر بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز باید دو هفته قبل و بعد از مصرف ترازودون استفاده شوند. هنگام شروع یا قطع مصرف این دارو در این باره از پزشک خود سوال کنید.
داروهای دیگر در روند خروج این دارو از بدن تاثیر می‌گذارند و در نتیجه ممکن است تاثیرگذاری ترازودون را دست‌خوش تغییر کنند. از جمله‌ی این داروها می‌توان به داروهای ضد قارچ آزول مانند ایتراکونازول و کتوکونازول، بازدارنده‌های پروتئاز HIV مانند ریتوناویر و ایندیناویر، آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولید مانند اریترومایسین، ریفامایسین مانند ریفامپین، داروهایی که برای درمان تشنج استفاده می‌شوند مانند فنی‌توئین و داروهایی از این دست اشاره کرد.
مصرف داروهایی که باعث افزایش سروتین می‌شوند به همراه داروی ترازودون خطر ابتلا به سندروم سروتین یا مسمومیت سروتین را افزایش می‌دهد. از جمله‌ی این داروها می‌توان به محصولات غیر قانونی مانند اکستازی، هوفاریقون، داروهای ضد افسردگی خاصی شامل بازدارنده‌های بازجذب سروتین مانند فلوکستین و پاروکستین، بازدارنده‌های بازجذب نوراپی‌نفرین مانند دولوکستین و ونلافاکسین و داروهایی از این دست اشاره کرد. خطر ابتلا به سندروم سروتین در هنگام آغاز مصرف یا افزایش دوز این داروها بیشتر است.
در صورت استفاده از محصولات خواب‌آور دیگری مانند الکل، ماری‌جوانا، آنتی‌هیستامین‌ها مثل ستیریزین و دیفن‌هیدرامین، داروهای آرام‌بخش، خواب‌آور یا ضد اضطراب مثل آلپرازولام و دیازپام و زولپیدم، شل‌کننده‌های عضلانی و مسکن‌های ضد درد مثل کدئین موضوع را به پزشک خود یا دکتر داروخانه اطلاع دهید.
برچسب تمامی داروهای خود از جمله داروهای ضد سرفه یا سرماخوردگی را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند. از دکتر داروخانه نحوه‌ی استفاده از این داروها را سوال کنید.
تجویز و تعیین دوز مصرفی این دارو برای درمان افسردگی یا دیگر اختلالات روانی تنها بر عهده روانپزشک است، از این رو از مصرف خودسرانه دارو جدا خودداری کنید.
علائم اوردوز داروی ترازودون
اگر فردی بیش از اندازه از داروی ترازودون استفاده کرده بود و دچار علائمی مانند بیهوش شدن یا مشکل در تنفس شد با مرکز فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید.
داروی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
بررسی‌های پزشکی و روان‌پزشکی باید به صورت مداوم انجام بگیرند تا مانع پیش‌رفت عوارض جانبی شوند. با دکتر خود راجع به جزئیات صحبت کنید.
هنگام مصرف این دارو فشار خون و ضربان قلب خود را به طور منظم اندازه‌گیری کنید. با پزشک خود درباره‌ی نحوه‌ی سنجش و نظارت بر فشار خون و ضربان قلب گفت‌وگو کنید.
اگر دوز مصرفی داروی ترازومین را فراموش کردید، در اولین زمان ممکن آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک به مصرف دوز بعدی به یاد آوردید که دارو را مصرف نکرده‌اید نیازی به مصرف دو برابر داروی ترازومین نیست؛ فقط دوز مقرر را مصرف کنید.
برای نگهداری صحیح داروی ترازومین آن را در دمای اتاق و به دور از حرارت و رطوبت و خارج از دسترس کودکان قرار دهید. همچنین دارو را در حمام نگهداری نفرمایید. توجه داشته باشید که داروی منقضی شده را مصرف نکنید.
منبع: WebMD
