اطلاعات تخصصی
موارد مصرف تریامترن اچ
اين تركيب دارويي به عنوان داروي كمكي در كنترل حالات خيزدار (مانند نارسايي احتقاني قلبي، سيروز كبدي، سندرم نفروتيك، خيز ناشي از كورتيكوستروئيدها و خيز با علت نامشخص)، در درمان زيادي فشار خون (به ويژه در مواردي كه نياز به يك مدر نگهدارنده پتاسيم باشد) و همچنين در درمان كمي پتاسيم خون ناشي از مصرف داروهاي مدر در افرادمبتلا به زيادي فشار خون (در صورتي كه ساير تدابير مفيد يا كافي نباشند) مصرف مي‌شود.
مکانیسم اثر تریامترن اچ
تریامترن: با اثر مستقیم بر توبول های دیستال کلیه باعث مهار بازجذب سدیم و مهار Na-K ATPase و کاهش ترشح کلسیم، منیزیم و هیدروژن می گردد.
هیدروکلروتیازید: با مهار بازجذب سدیم در توبول های دیستال کلیه موجب افزایش ترشح آب، سدیم، پتاسیم و هیدروژن می گردد.
فارماکوکینتیک تریامترن اچ
تريامترن به سرعت ولي ناقص از مجراي گوارش جذب مي‌شود (70-30 درصد). پيوند تريامترن به پروتئين متوسط است و متابوليسم آن كبدي است. نيمه عمر تريامترن در افراد با كليه سالم، 120-90 دقيقه و در عيب كار كليه 10 ساعت مي‌باشد. زمان لازم براي شروع اثر دارو به عنوان مدر 4-2 ساعت و زمان لازم براي رسيدن به اوج غلظت تريامترن، 4-2 ساعت است. زمان لازم براي رسيدن به اوج اثر با مصرف مقادير متعدد يك يا چند روز است. طول اثر تريامترن 9-7 ساعت مي‌باشد. تريامترن به طور عمده از طريق صفرا دفع مي‌شود.
منع مصرف تریامترن اچ
اين دارو در بيماران مبتلا به افزايش پتاسيم خون نبايد مصرف شود.
عوارض جانبی تریامترن اچ
اختلالات، خشكي دهان، بثورات جلدي، كاهش مختصر در فشار خون، افزايش پتاسيم خون و حساسيت به نور با مصرف تريامترن گزارش شده است.
تداخلات دارویی تریامترن اچ
*مشخصات کلی تداخلات:
• جزء هیدروکلروتیازید:
– اتصال به رزین / پلیمرهای مبادله کننده آنیون
– عامل ضد فشارخون
– تشدید اثر آنتی اوریکوزوریک
– کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
– تشدید هایپرکلسمی
– تشدید هایپرگلیسمی
– تشدید هیپوکالمی
– تشدید هیپوناترمی
– تشدید حساسیت به نور
• جزء تریامترن:
– مهارکننده OCT2
– عامل ضد فشارخون
– کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
– تشدید هایپرکالمی
– تشدید هیپوناترمی
تداخلات رده X (پرهیز):
آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، برومپریدول، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دوفتیلید، فکسینیدازول، لوسولپرید، پرومازین، اسپیرونولاکتون
کاهش اثرات داروها توسط تریامترن هیدروکلروتیازید:
داروهای ضد دیابت، گلیکوزیدهای قلبی، متنامین، کینیدین
کاهش اثرات تریامترن هیدروکلروتیازید توسط داروها:
آمفتامین‌ها، بنازپریل، عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، بریگاتینیب، برومپریدول، دکس‌متیل‌فنیدات، گیاهان (با خاصیت افزاینده فشارخون)، متیل‌فنیدات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، آگونیست های اوپیوئیدی، یوهیمبین
افزایش اثرات داروها توسط تریامترن هیدروکلروتیازید:
آجمالین، آلوپورینول، آمیفوستین، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک و موضعی)، آمونیوم کلرید، مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، داروهای ضد سایکوز( نسل دوم [آتیپیکال])، بنازپریل، برومپریدول، نمک‌های کلسیم، کاربامازپین، گلیکوزیدهای قلبی، سیکلوفسفامید، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دیازوکسید، دی‌کلروفنامید، دوفتیلید، دولوکستین، فکسینیدازول، داروهای کاهنده فشارخون، ایوابرادین، فراورده‌های حاوی لوودوپا، لووسولپیرید، لیتیوم، مکامیلامین، مولتی‌ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، د، ای، کا، فولات و آهن)، مولتی‌ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، ای و فاقد آهن)، داروهای مسدودکننده عصبی عضلانی (غیر دپلاریزان)، نیتروپروسید، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، اکس‌کاربازپین، فولکودین، پورفیمر، پرومازین، سدیم فسفات، اسپیرونولاکتون، تاکرولیموس (سیستمیک)، توپیرامات، تورمیفن، والزارتان، ورتپورفین، آنالوگ‌های ویتامین دی
افزایش اثرات تریامترن هیدروکلروتیازید توسط داروها:
الکل (اتیل)، آلفوزوسین، مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، عوامل آنتی کولینرژیک، باربیتورات ها، بنپریدول، آگونیست های بتا 2، بریگاتینیب، بریمونیدین (موضعی)، کورتیکواستروئیدها (استنشاق دهانی و سیستمیک)، دکس کتوپروفن، دیاسرین، دیازوکسید، دروسپیرنون، اپلرنون، هپارین، هپارین با وزن مولکولی پایین، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، ایندومتاسین، ایپراگلیفلوزین، گیاه شیرین‌بیان، لورمتازپام، مولسی‌دومین، مولتی‌ویتامین/ فلورید (حاوی ویتامین‌های آ، د، ای)، نفتوپیدیل، نیکرگولین، نیکوراندیل، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، اوبینوتوزومب، آگونیست های اوپیوئیدی، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، نمک‌های پتاسیم، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید، ربوکستین، مهارکننده‌های باز جذب اختصاصی سروتونین، تولواپتان، والزارتان
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
هشدار ها تریامترن اچ
1- در موارد زير، اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود: بي ادراري، يا عيب كار كليه، افراد مبتلا به ديابت و بيماري كليوي و نوزادان مبتلا به يرقان.
2- بيماراني كه شديداً بدحال هستند يا حجم ادرار آنها كم است، بيشتر در معرض خطر زيادي پتاسيم خون هستند.
3- اندازه‌گيري فشار خون در طول درمان با اين دارو در فواصل منظم ضروري است.
توصیه های دارویی تریامترن اچ
1- مصرف اين دارو حتي در صورت احساس بهبودي بايد ادامه يابد.
2- اين دارو زيادي فشار خون را درمان نمي‌كند، بلكه آن را كنترل مي‌نمايد. از اين رو مصرف آن ممكن است تا آخر عمر ضروري باشد.
3- احتمال بروز كمي يا زيادي پتاسيم خون وجود دارد. بنابراين ممكن است پي‌گيري ميزان پتاسيم در رژيم غذايي لازم باشد.
4- از مصرف ساير داروها، به خصوص داروهاي مقلد سمپاتيك كه نيز به نسخه ندارند، بايد خودداري شود.
5- در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود، مگر اين كه زمان مصرف نوبت بعدي فرارسيده باشد. در اين صورت، مقدار مصرف بعدي نبايد دو برابر شود.
