تالیدومید داروی آرام بخش

نام فارسی: تالیدومید

نام انگلیسی: Thalidomide

رده درمانی: آرام بخشی

اشکال دارویی: کپسول و قرص

مکانیسم اثر:

داروی تالیدومید از جمله داروهای تنظیم کننده سیستم ایمنی و ضد آنژیوژنر است. البته این اثرات ایمنی ممکن است بنا به شرایط مختلف متغیر باشد. این دارو می تواند تولید اضافی TNF-α را در بیماران مبتلا به ENL مهار کند و یا سطوح TNF-α را در بیماران مبتلا به ایدز افزایش دهد. در مالتیپل میلوما، تالیومید باعث افزایش سلول های طبیعی کشنده، اینترلوکین ۲ و اینترفرون گاما می شود. سایر مکانیسم های احتمالی شامل سرکوب آنژیوژنز، جلوگیری از آسیب DNA توسط رادیکال های آزاد، افزایش اثرات سایتوتوکسیک سلولی و تغییر بیان مولکول های چسبان سلولی می باشد.

میزان و نحوه مصرف دارو:

این دارو با دوزهای متغیر دارای مصارف درمانی گوناگون به شرح زیر می باشد:

مالتیپل میلوما تازه تشخیص داده شده برای بزرگسالان؛ میزان ۲۰۰ میلی گرم به صورت خوراکی همراه با آب کافی یک ساعت بعد از شام و ترجیحا قبل از خواب تجویز می گردد.

درمان حاد اریتم ندوزوم لپرزوم متوسط – شدید برای بزرگسالان و کودکان بزرگتر از ۱۲ سال؛ میزان ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلی گرم به صورت خوراکی روزانه قبل از خواب تجویز می گردد و اگر وزن بیمار کمتر از ۵۰ کیلوگرم باشد با دوزهای کمتر مانند ۱۰۰ میلی گرم درمان شروع می شود.

درمان نگهدارنده به منظور پیشگیری و مهار جلدی هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان بالای ۱۲ سال؛ میزان ۴۰۰ میلی گرم به صورت خوراکی قبل از خواب و یا به صورت دوزهای منقسم حداقل یکساعت بعد از غذا تجویز می شود.

آفت دهانی مکرر برای بزرگسالان؛ به منظور درمان این عارضه میزان ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلی گرم خوراکی روزانه مصرف می شود. گاهی نیاز به دوزهای بالاتری هم می شود.

بیماری پیوند علیه میزبان برای بزرگسالان؛ میزان ۸۰۰ تا ۱۶۰۰ میلی گرم به صورت خوراکی روزانه مصرف می شود.

توضیحات دارو:

داروی تالیدومید به منظور درمان مولتیپل میلوما، درمان اولیه و نگهدارنده تظاهرات پوستی اریتم ندوزوم لپروزوم، درمان بیماری کرون راجعه، درمان بیماری مزمن پیوند علیه میزبان و درمان ماکرو گلوبینمی والدنشترم نیز مورد مصرف قرار می گیرد. میزان اتصال این دارو به پروتئین ۵۵ تا ۵۶ درصد است و نیمه عمر آن ۵ الی ۷ ساعت و زمان رسیدن به اوج پلاسمایی ۳ تا ۶ ساعت می باشد، و عمدتا کمتر از یک درصد دارو به صورت تغییر نیافته از ادرار دفع می شود.

عوارض جانبی و هشداها:

• افزایش تعریق، عفونت، فلسی شدن پوست، خواب آلودگی، عصبی شدن، تب و بی خوابی
• ترومبوز و آمبولی، افت فشار، ادم محیطی، ادم صورت، نوتروپنی، آنمی و خون در ادرار
• ناتوانی جنسی، ضعف عضلات، لرزش، درد عضلات و مفاصل و درد کمر و گردن

هشدارها:

این دارو خطرناک است، بنابراین حین حمل و نقل باید احتیاط فراوان شود.

به هیچ عنوان در دوران بارداری و شیردهی مصرف نشود زیرا سبب بروز نقض جنین می شود.

می تواند باعث بروز تشنج شود.

هشدار !!!

همراهان گرامی دارومارو، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و مجله پزشکی داروماروهیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد.
لطفا قبل از مصرف هرگونه دارو به صورت خود سرانه با پزشک معالج خود مشورت نمایید.

مجله دارومارو