باکلوفن

باکلوفن
زمان خواندن تقریبی مقاله : 3 دقیقه

باکلوفن
نام فارسی: باکلوفن
نام انگلیسی: Baclofen
نام تجاری: Lioresal
گروه دارویی: داروهای شلکننده عضلات اسکلتی
گروه شیمیایی دارو: مشتقات کلروفنیل
مکانیزم اثر:
باکلوفن احتمالا در سطح نخاع عمل کرده و عبور بازتاب تک سیناپسی را مهار میکند و به وسیله هیپرپولاریزه کردن انتهای رشته عصبی آوران مانع از آزاد شدن واسطههای محرک احتمالی (اسید گلوتامیک و اسید آسپارتیک) میگردد. این دارو بر نواحی فوق نخاعی نیز ممکن است اثر بگذارد.
میزان مصرف:
در درمان اسپاسم و درد عصبی سه قلو ابتدا ۵ میلی گرم سه بار در روز مصرف میشود. سپس هر ۳ روز یکبار ۱۵mg/kg به مقدار مصرف اضافه میشود (به هر نوبت مصرف دارو ۵ میلیگرم) تا پاسخ مناسب به دست آید. بیشینه مقدار مصرف در بزرگسالان ۸۰mg/kg میباشد. در بعضی از بیماران ممکن است مقادیر بیشتری مورد نیاز باشد.
توضیحات دارو:
باکلوفن (Baclofen) در درمان اسپاسم شدید و مزمن عضله ارادی و به منظور کاهش تعداد و شدت حملات درد عصب سه قلو در بیمارانی که قادر به تحمل کاربامازپین نیستند یا به اثرات آن مقاوم میباشند، مصرف میشود. جذب باکلوفن سریع و زیاد است. سرعت و میزان جذب با افزایش مقدار مصرف ممکن است کاهش یابد. متابولیسم آن کبدی است و فقط حدود ۱۵ درصد مقدار مصرف متابولیزه میشود. دفع آن کلیوی است. حدود ۴۰ درصد مقدار مصرف معمولا طی ۶ ساعت و کل دارو طی ۳ روز از بدن دفع میگردد.
هشدارها و عوارض جانبی:
موارد منع مصرف: این دارو در درمان بیماران مبتلا به مشکلات عروق مغزی، پارکینسون، فلج مغزی یا ترومای حاصل از مشکلات مغزی و زخم معده نباید مصرف شود.
عوارض جانبی: عوارضی مثل ادرار خونآلود و تیره رنگ، درد قفسه سینه، مسمومیت CNS، درماتیت، واکنشهای آلرژیک و غش کردن (سنکوب) با مصرف این دارو گزارش شده است.
نکات قابل توصیه: در موقع مصرف دارو از مصرف سایر داروهای مضعف CNS باید اجتناب شود.
در طول درمان با باکلوفن خطر بروز مسمومیت CNS که منجر به توهمات، اغتشاش شعور، افسردگی روانی یا سایر آشفتگی های روانی یا تسکین مفرط میشود، در سالمندان بیشتر است همچنین در بیماران مبتلا به اختلالات کلیوی، کبدی یا تنفسی این دارو باید با احتیاط مصرف شود.
تداخلات دارویی:
مصرف همزمان باکلوفن با داروهای ضد افسردگی سه حلقهای سبب افزایش اثر باکلوفن، با داروهای کاهنده فشار خون منجر به به افزایش اثر کاهنده فشار خون، با خوابآورها باعث افزایش اثر سداتیو، با مهارکنندههای ACE باعث افزایش اثر ضد فشار خون، با لیتیم باعث افزایش اثر باکلوفن میگردد. با توجه به اینکه باکلوفن ممکن است سبب افزایش قند خون شود، مقدار مصرف داروهای خوراکی پایینآورنده قند خون و انسولین در صورت مصرف همزمان با باکلوفن باید تنظیم گردد.