اطلاعات تخصصی
موارد مصرف ایمنوگلوبولین وریدی
اين دارو براي درمان بيماران مبتلا به نقص سيستم ايمني، پورپورايترومبوسيتوپنيك ايمني، لوسمي لنفوسيتيك مزمن سلول هاي B، سندرم كاواساكي، جلوگيري از عفونت در كودكان مبتلا به ايدز و در پيوند مغز استخوان به منظور كاهش احتمال بروز و شدت عفونت سيستميك و كاهش واكنش ميزبان بر عليه پيوند مصرف مي شود.
مکانیسم اثر ایمنوگلوبولین وریدی
این فراورده باعث ایجاد سطوح وسیعی از پادتن ها می شود.
فارماکوکینتیک ایمنوگلوبولین وریدی
اين فرآورده بلافاصله اثر نموده و ميزان تأثير درماني آن در لوسمي لنفوسيتيك سلول هاي B50%، در بيماري پورپوراي ترومبوسيتوپنيك ايمني 100-64% مي باشد. ميانگين عمر پادتن 25-18 روز است.
منع مصرف ایمنوگلوبولین وریدی
براي افراد با سابقه واكنشهاي حساسيتي يا واكنشهاي شديد سيستميك به علت تجويز ايمنوگلوبولين هاي انساني، اين فراورده نبايد مصرف شود. اين فرآورده براي بيماران مبتلا به نقص منفرد IgA يا نقص انعقادي يا كاهش تعداد پلاكت ها نبايد تجويز شود.
عوارض جانبی ایمنوگلوبولین وریدی
بروز عوارض جانبي به سرعت انفوزيون بستگي دارد، تهوع، استفراغ، كرامپ هاي شكمي، تب، لرز، ناخوشي، درد مفاصل و عضلات، افزايش ضربان قلب، جوش و قرمزي پوست، سردرد و سرگيجه از عوارض عمده IGIV مي باشد.
تداخلات دارویی ایمنوگلوبولین وریدی
*مشخصات کلی تداخلات:
– تشدید اثرات تعدیل کننده سیستم ایمنی (ایمونوگلوبولین)
– تشدید سمیت کلیوی
– تشدید اثرات ترومبوژنیک
• عملکرد کلیوی پایش شود، خطر سمیت کلیوی می تواند با ایمونوگلوبولین های حاوی سوکروز بیشتر باشد و بر اساس نحوه تجویز می تواند متفاوت باشد.
تداخلات رده X (پرهیز):
تداخل قابلتوجهی مشخص نشده است.
کاهش اثرات داروها توسط ایمونوگلوبولین:
واکسن (زنده)
کاهش اثرات ایمونوگلوبولین توسط داروها:
تداخل قابلتوجهی مشخص نشده است.
افزایش اثرات داروها توسط ایمونوگلوبولین:
تداخل قابلتوجهی مشخص نشده است.
افزایش اثرات ایمونوگلوبولین توسط داروها:
مشتقات استروژن
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
هشدار ها ایمنوگلوبولین وریدی
1. سندرم مننژيت آسپتيك بعد از تزريق IGIV مخصوصاً با مقادير زياد گزارش شده است. اين سندرم كه از چند ساعت تا 2 روز بعد از تزريق IGIV شروع مي شود، داراي علائمي مثل سردرد شديد، خواب آلودگي، تب، نورترسي، حركت دردناك چشمها، تهوع و استفراغ مي باشد.
2. IGIV مي تواند يك افت سريع فشار خون و علائم باليني آنافيلاكسي را موجب شود. بروز اين واكنشها به سرعت انفوزيون بستگي دارد. علائم حياتي را بايد به طور مداوم كنترل كرد و مراقب هرگونه علامت در مدت انفوزيون بود.
3. واكنشهاي پيش رونده التهابي بيشتر در بيماران آگاماگلوبولينمي يا هيپوگاماگلوبولينمي شديد اتفاق مي افتد كه براي اولين بار تحت درمان با ايمنوگلوبولين ها قرار مي گيرنديا 8 هفته از آخرين تزريق ايمنوگلوبولين دريافتي آنها مي گذرد.
توصیه های دارویی ایمنوگلوبولین وریدی
1. فقط بايد از راه داخل وريدي تزريق شود.
2. فرآورده بايد در دماي اتاق و زير 30 درجه سانتيگراد نگهداري شود و يا فرآورده طبق دستور سازنده آن نگهداري شود. براي آماده سازي از محلول همراه فرآورده استفاده شود. از انجماد فرآورده بايد جلوگيري نمود.