داروهای قلبی عروقی

ایزوسورباید دی نیترات Isosorbide Dinitrate

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف ایزوسورباید دی نیترات

ايزوسوربايد در پيشگيري و درمان آنژين صدري حاد و درمان آنژين صدري مزمن مصرف مي‌شود.

مکانیسم اثر ایزوسورباید دی نیترات

عامل گشادکننده ی عروق؛ از طریق اتساع عروق شریانی و عروقی و کاهش پرلود و افتر لود، موجب شل شدن عضلات صاف قلب می گردد. هم چنین تقاضای اکسیژن عضله ی قلب را کاهش می دهد. اثر نیترات ها در کاهش فشار خون ناشی از گشاد شدن عروق محیطی می باشد.

فارماکوکینتیک ایزوسورباید دی نیترات

فراهمي زيستي ايزوسور بايد پس از مصرف قرص زيرزباني 59 درصد و پس از مصرف قرص معمولي 22 درصد است. مقدار زيادي از اين دارو در اولين عبور از كبد متابوليزه مي‌شود. نيمه عمر دارو از راه زير زباني 60 دقيقه و از راه خوراكي 4 ساعت است. اثر ايزوسوربايد از راه خوراكي پس از 40-14 دقيقه و از راه زيرزباني پس از 5-2 دقیقه شروع مي‌شود. طول اثر دارو از راه خوراكي 6-4 ساعت و از راه زيرزباني 2-1 ساعت است. ايزوسوربايد، پس از آن كه تقريباً به طور كامل متابوليزه شده از طريق كليه دفع مي‌شود.

عوارض جانبی ایزوسورباید دی نیترات

قلبی عروقی: افت فشارخون، افزایش فشارخون برگشتی، سنکوپ، آنژین صدری ناپایدار
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد

تداخلات دارویی ایزوسورباید دی نیترات

*مشخصات کلی تداخلات:
– مت هموگلوبینمی
– عامل وازودیلاتور

تداخلات رده X (پرهیز):
برومپریدول، کانیواپتان، فوسیدیک اسید (سیستمیک)، ایدلالیسیب، مهارکننده‌های فسفودی استراز ۵، ریوسیگوات

کاهش اثرات داروها توسط ایزوسورباید دی نیترات:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات ایزوسورباید دی نیترات توسط داروها:
برومپریدول، القاکننده‌های متوسط و قوی CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، انزالوتامید، اردافیتینیب، ایووسیدنیب، میتوتان، ساریلومب، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب

افزایش اثرات داروها توسط ایزوسورباید دی نیترات:
آمیفوستین، داروهای ضد سایکوز (نسل دوم [آتیپیکال])، برومپریدول، دولوکستین، داروهای کاهنده فشارخون، فرآورده‌های حاوی لوودوپا، بی‌حس کننده‌های موضعی، نیتروپروسید، فولکودین، پریلوکائین، ریلمنیدین، ریوسیگوات، روزیگلیتازون، سدیم نیتریت

افزایش اثرات ایزوسورباید دی نیترات توسط داروها:
الکل (اتیل)، آلفوزوسین، آمیسولپرید (خوراکی)، اپرپیتانت، باربیتورات ها، بنپریدول، داروهای کاهنده فشارخون، بریمونیدین (موضعی)، کلوفازیمین، کانیواپتان، مهارکننده‌های متوسط و قوی CYP3A4، داپوکستین، داپسون (موضعی)، دیازوکسید، دولیسیب، اردافیتینیب، فوس اپرپیتانت، فوس نوتپیتانت، فوسیدیک اسید (سیستمیک)، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، ایدلالیسیب، لاروترکتینیب، لورمتازپام، میفپریستون، مولسی‌دومین، نفتوپیدیل، نوتپیتانت، نیسرگولین، نیکوراندیل، نیتریک اکسید، اوبینوتوزومب، پالبوسیکلیب، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز ۵، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید، سیمپرویر، استریپنتول

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها ایزوسورباید دی نیترات

1- اين دارو در موارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود: كم‌خوني شديد، خونريزي مغزي، ضربه اخير به سر، گلوكوم، عيب شديد كار كليه، پركاري تيروئيد، سابقه انفاركتوس اخير قلبي.
2- با مصرف طولاني مدت نيترات‌ها، ممكن است نسبت به اثر آنها تحمل ايجاد شود و در نتيجه، نياز بيمار به دارو افزايش يابد. براي اطمينان از حفظ اثر مطلوب، پيگيري دقيق وضعيت بيمار توصيه مي‌شود.
3-در صورت لزوم قطع مصرف دارو، به دنبال مصرف مقادير زياد يا طولاني مدت، به منظور جلوگيري از بروز حمله واجهشي آنژين ناشي از قطع مصرف دارو، مقدار مصرف بايد به تدريج كاهش داده شود.
4- در صورت بروز تاري ديد يا خشكي دهان يا تشديد آن، مصرف دارو بايد قطع شود.

توصیه های دارویی ایزوسورباید دی نیترات

1- قرص معمولي و پيوسته رهش ايزوسوربايد همراه با يك ليوان آب و با معده خالي مصرف شود.
2- به هنگام مصرف قرص زيرزباني، تا زماني كه قرص حل نشده باشد، از خوردن يا نوشيدن بايدخودداري شود.
3- از جويدن و خرد كردن قرص زيرزباني و پيوسته رهش بايد خودداري كرد.
4- با بروز اولين علائم حمله آنژين، بايد نشست و از قرص زيرزباني استفاده نمود و در صورت بروز سرگيجه يااز حال رفتن، بايد احتياط نمود. اثر قرص زيرزباني معمولاً طي 5 دقيقه ظاهر مي‌شود.
5- قرص‌هاي معمولي و پيوسته رهش ايزوسوربايد از حمله آنژين صدري جلوگيري مي‌نمايند، ولي سبب رفع درد ناشي از حمله نمي‌شود.
6- به هنگام برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته، بايد احتياط نمود.
7- به هنگام ايستادن به مدت طولاني يا فعاليت بدني همچنين در آب و هواي گرم بايد احتياط نمود.
8- سردرد، عارضه معمولي نيترات‌ها است كه با ادامه درمان كاهش مي‌يابد. در صورت تداوم يا تشديد سردرد، مراجعه به پزشك ضروري است.
9- در صورتي كه يك نوبت مصرف دارو فراموش شود، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايدمصرف شود. ولي اگر تا نوبت بعدي 2 ساعت (براي اشكال دارويي معمولي وزيرزباني) يا 6 ساعت (براي قرص پيوسته رهش) فاصله باشد از مصرف آن بايد خودداري نمود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *