اطلاعات تخصصی
موارد مصرف آمینوفیلین
آمينوفيلين براي درمان انسداد برگشت پذير راه هاي تنفسي و آسم حاد و به عنوان محرك تنفسي در آپنه نوزادان مصرف مي شود.
مکانیسم اثر آمینوفیلین
آمينوفيلين در بدن تئوفيلين آزاد مي كند. جذب آن بعد از تزريق عضلاني آهسته مي باشد و ممكن است در محل تزريق رسوب نمايد. متابوليسم دارو كبدي است و از طريق كليه ها از بدن دفع مي شود.
فارماکوکینتیک آمینوفیلین
توزیع: 0.45 L/kg بر اساس وزن ایده آل بدن
اتصال به پروتئین: 40%، عمدتاً آلبومین
متابولیسم: کودکان بالای 1 سال و بزرگسالان: کبدی؛ شامل CYP1A2، 2E1 و 3A4؛ تشکیل متابولیت فعال
نیمه عمر حذف: متغیر و وابسته به سن، عملکرد کبد، عملکرد قلب، بیماری های ریوی و سابقه مصرف سیگار، در فرد غیر سیگاری 8 ساعت، فرد سیگاری 4-5 ساعت
دفع: ادراری (10% به صورت داروی دست نخورده)
زمان رسیدن به پیک: 30 دقیقه
عوارض جانبی آمینوفیلین
*سایر عوارض (درصد نامشخص):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، بی خوابی، تحریک پذیری، بی قراری، تشنج
پوستی: واکنش آلرژیک پوستی، درماتیت اکسفولیاتیو
گوارشی: اسهال، تهوع، استفراغ
ادراری تناسلی: ادرار زیاد (گذرا)
عصبی، عضلانی و اسکلتی: لرزش
تداخلات دارویی آمینوفیلین
*مشخصات کلی تداخلات:
– سوبسترای CYP1A2
– سوبسترای CYP3A4
– هیپوکالمی
– کاهش‌آستانه‌ی تشنج
تداخلات رده X (پرهیز):
آسبروفیلین، دوکسوفیلین، ریوسیگوات
کاهش اثرات داروها توسط آمینوفیلین:
آدنوزین، بنزودیازپین ها، کاربامازپین، فوس فنی‌توئین، لیتیم، پانکرونیوم، فنی‌توئین، رگادنوزون، تیوپنتال، زفیرلوکاست
کاهش اثرات آمینوفیلین توسط داروها:
آدالیمومب، باربیتورات ها، بتابلاکرها (اختصاصی برای گیرنده بتا 1 و غیراختصاصی)، کلم بروکلی، ماری‌جوانا (شاهدانه)، کاربامازپین، القاکننده CYP1A2 (متوسط)، فوس فنی‌توئین، ایزوپروترنول، فنی‌توئین، ریتوناویر، سولفین پیرازون، فرآورده‌های تیروئید، تنباکو (دود کردن)
افزایش اثرات داروها توسط آمینوفیلین:
آمیفاپپریدین، دوکسوفیلین، فورموترول، اینداکاترول، آیوهگزول، آیومپرول، آیوپامیدول، اولوداترول، پانکرونیوم، ریوسیگوات، سولریامفتول، سمپاتومیمتیک ها
افزایش اثرات آمینوفیلین توسط داروها:
آسبروفیلین، الکل (اتیل)، آلوپورینول، داروهای ضد تیروئید، آتوموکستین، بوپروپیون، کامبندازول، فرآورده‌های حاوی کانابینوئید، کوکائین (موضعی)، مهارکننده CYP1A2 (ضعیف، متوسط و قوی)، فبوکسوستات، فلوکونازول، گوانتیدین، ایزونیازید، لینزولید، آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولیدی، متوترکسات، پنتوکسی فیلین، کینین، کینولون ها، تدیزولید، وراپامیل، زفیرلوکاست
تداخل با غذا:
اتانول: ممکن است حذف تئوفیلین از بدن را کاهش دهد.
راهکار: غلظت تئوفیلین به‌ویژه در صورت تغییر الگوی مصرف الکل، پایش شود.
غذا: با رژیم غذایی حاوی کربوهیدرات کم و پروتئین بالا، تغذیه وریدی و مصرف روزانه گوشت گوساله کباب شده حذف دارو از بدن افزایش و نیمه‌عمر آن کاهش میابد. رژیم غذایی حاوی کربوهیدرات بالا و پروتئین کم می‌تواند حذف دارو از بدن را کاهش و نیمه‌عمر آن را افزایش دهد.
راهکار: از مصرف بسیار زیاد پروتئین و کربوهیدرات خودداری شود.
هشدار ها آمینوفیلین
در صورت وجود خيز حاد ريوي، ناتواني احتقاني قلب، تب پايدار، بيماري هاي كبدي، پركاري غده تيروئيد، سپسيس و اختلالات صرعي بايد با احتياط تجويز شوند.
توصیه های دارویی آمینوفیلین
1. آمينوفيلين نبايد در يك سرنگ با ساير داروها مخلوط شود.
2. تزريق داخل عضلاني دارو بسيار محرك است. آمينوفيلين را بايد خيلي آهسته داخل وريد(حداقل طي 20 دقيقه) تزريق نمود.
