اطلاعات تخصصی
موارد مصرف پنتوکسی فیلین
داروی پنتوکسی فیلین یک مشتق گزانتین می باشد که در درمان بیماری های عروق محیطی کاربرد دارد اگرچه اغلب جزء گروه وازودیلاتورها طبقه بندی می شود ولی فعالیت اولیه آن کاهش ویسکوزیته خون می باشد که احتمالاً از طریق اثر بر قابلیت تغییر شکل گلبولهای قرمز و چسبندگی و تجمع پلاکتی می باشد. این دارو باعث افزایش جریان خون در بافت های ایسکمیک و بهبود اکسیژن رسانی بافتی در بیماران دچار به بیماری های عروق محیطی و بهبود اکسیژن رسانی کورتکس مغز و مایع مغزی نخاعی در اختلالات عروقی مغز می شود.
پنتوکسی فیلین همچنین باعث مهار تولید سیتوکین ها و فاکتور آلفای نکروز کننده تومور( TNFالفا )می شود که این خصوصیت در مورد تعدادی از بیماری ها تحت بررسی است.
در درمان بیماری های عروق محیطی دوز معمول آن mg400، 3 بار در روز و به صورت خوراکی از فرم دارو با آزادسازی اصلاح شده می باشد که جهت دوز نگهداری و یا در مواردی که عوارض جانبی مشکل ساز می باشند به mg400، 2 بار در روز کاهش می یابد. دوزهای تجویزی می بایست با غذا مصرف شوند تا از اختلالات گوارشی کاسته شود همچنین در بیماریهای کبدی و کلیوی نیاز به کاهش دوز پیدا می شود. آثار سودمنددارو تا 2 الی 8 هفته بعد از شروع درمان ظاهر نمی شوند.
مکانیسم اثر پنتوکسی فیلین
پنتوکسی فیلین موجب بهبود جریان خون از طریق کاهش ویسکوزیته ی خون و افزایش انعطاف گلبول های قرمز می گردد.
فارماکوکینتیک پنتوکسی فیلین
پنتوکسی فیلین به سهولت از مسیر گوارشی جذب می گردد ولی تحت مسیر اول متابولیسم کبدی قرار می گیرد که بعضی از متابولیت های حاصله فعال هستند. نیمه عمر پلاسمایی آن بین 4% تا 8% ساعت می یاشد که در مورد متابولیت هایش بین یک تا 6/1 ساعت متغیر می باشد. در طی 24 ساعت اکثر دوز تجویزی از طریق ادرار و عمدتاً به شکل متابولیت ها دفع می شوند و کمتر از 4% از طریق مدفوع دفع می گردد. در افراد مسن و بیماران کبدی حذف آن کم می شود. Pentoxifylline و متابولیت هایش در شیر مادرتوزیع می شوند.
منع مصرف پنتوکسی فیلین
-منع مصرف در بیمارانی با سابقه ی حساسیت به پنتوکسی فیلین یا مشتقات گزانتین ها.
-منع مصرف در بیمارانی که اخیرا خونریزی مخچه و یا شبکیه داشته اند.
عوارض جانبی پنتوکسی فیلین
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
گوارشی: تهوع، استفراغ
تداخلات دارویی پنتوکسی فیلین
*مشخصات کلی تداخلات:
– سوبسترای CYP1A2
– مهارکننده CYP1A2 (ضعیف)
– تشدید اثرات ضد پلاکت
تداخلات رده X (پرهیز):
کتورولاک (نازال و سیستمیک)
کاهش اثرات داروها توسط پنتوکسی فیلین:
هیچ‌گونه تداخل شناخته‌شده‌ای که منجر به اثر کاهشی شود وجود ندارد.
کاهش اثرات پنتوکسی فیلین توسط داروها:
هیچ‌گونه تداخل شناخته‌شده‌ای که منجر به اثر کاهشی شود وجود ندارد.
افزایش اثرات داروها توسط پنتوکسی فیلین:
عوامل با خاصیت ضد پلاکتی، داروهای کاهنده فشارخون، هپارین، هپارین با وزن مولکولی پایین، مشتقات تئوفیلین، آنتاگونیست های ویتامین کا
افزایش اثرات پنتوکسی فیلین توسط داروها:
سایمتیدین، مهارکننده‌های قوی و متوسط CYP1A2، کتورولاک (نازال و سیستمیک)
تداخل با غذا:
مصرف غذا ممکن است سرعت جذب را کاهش دهد اما بر مقدار جذب تاثیری ندارد. پیک غلظت پلاسمایی دارو ممکن است در صورت مصرف همراه با غذا کاهش یابد.
هشدار ها پنتوکسی فیلین
-در بیماران زیر با احتیاط مصرف گردد:
ریسک خونریزی دارند، مشکلات کلیوی، سالمندان با اختلالات کلیوی، مشکلات کبدی.
توصیه های دارویی پنتوکسی فیلین
-کلیه داروهای تزریقی باید در مراکز درمانی تزریق شود. از تزریق دارو در منزل خودداری کنید.
-در صورتی که محلول تزریقی دچار کدورت یا تغییر رنگ شده بود، از تزریق دارو خودداری کنید.
-آزمایشات دوره ای خون که توسط پزشک تجویز شده برای شما بسیار الزامی است.
-در صورت بروز درد قفسه سینه، تغییر در ضربان قلب، گیجی زیاد، غش کردن یا تاری دید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
