خواب‌آورها، آرام‌بخش‌ها و ضدجنون‌ها

پرفنازین Perphenazine

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف پرفنازین

پرفنازين در اسكيزوفرني و حالات رواني ،مانيا و درمان كمكي كوتاه مدت اضطراب شديد، تحريكات رواني حرکتی، هیجان و تحریکات رفتاری شديد و ناگهاني ، استفراغ و تهوع شديد به كار مي رود.

مکانیسم اثر پرفنازین

-آنتی سایکوتیکی که باعث مهار پس سیناپسی گیرنده های مزولیمبیک دوپامینرژیک می گردد.
اثرات آنتی کولینرژیک متوسط، اثرات آرام بخش ضعیف تا متوسط، اثرات اکستراپیرامیدال قوی و فعالیت های ضد انگل قوی.

فارماکوکینتیک پرفنازین

پرفنازين پس از مصرف خوراكي ، سريع ولي ناكامل جذب گرديده، تحت تأثير متابوليسم عبور اول كبدي قرار گرفته و غير فعال مي‌گردد. متابوليت‌ها و مقدار ناچيز داروي تغيير نيافته عمدتاً از راه ادرار و مقداري نيز از طريق صفرا دفع مي‌گردند. پيوند اين دارو به پروتئين‌هاي پلاسما بسيار زياد است.

منع مصرف پرفنازین

اين دارو در صورت وجود بيماري قلبي، (كمي يا زيادي فشار خون) ضعف شديد CNS، كوما، سندرم مادرزادي QT طولاني، سابقه آريتمي قلبي و نقايص ژنتيكي كه سبب كاهش فعاليت ايزوآنزيم P4502D6شود، نبايد مصرف گردد.

عوارض جانبی پرفنازین

*
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: برادی کاردی، تغییرات الکتروکاردیوگرام، افزایش فشارخون، افت فشارخون، افت فشارخون وضعیتی، ادم محیطی، تاکی کاردی
سیستم اعصاب مرکزی: خواب عجیب، علایم شبه کاتاتونی، ادم مغزی، گیجی (شبانه)، اختلال در تنظیم دمای بدن، سرگیجه، خواب آلودگی، واکنش خارج هرمی (آکاتیزیا یا بی قراری حرکتی، دیستونی، سندرم شبه پارکینسون، دیس کینزی تاردیو یا حرکات مکرر غیرارادی)، سردرد، بیش فعالی، هایپرپیرکسی (تب بسیار شدید)، بی خوابی، لتارژی، ضعف عضلات، سندرم نورولپتیک بدخیم، واکنش های متناقض، پارانویا (بدگمانی)، بی قراری، تشنج
پوستی: افزایش تعریق، رنگ پریدگی، تغییر رنگ پوست (آبی خاکستری)، حساسیت پوست به نور
غدد درون ریز و متابولیسم: آمنوره، تغییر میل جنسی، گالاکتوره، پیدایش گلوکز در ادرار، ژینکوماستی، افزایش قندخون، افت قندخون، اختلال قاعدگی، سندرم ترشح نامناسب هورمون ضد ادراری (SIADH)، افزایش وزن
گوارشی: بی اشتهایی، یبوست، اسهال، سفت شدگی مدفوع، افزایش اشتها، تهوع، یبوست شدید، فلج ایلئوم، ترشح بزاق، استفراغ، خشکی دهان
ادراری تناسلی: فلج مثانه، هایپرتروفی پستان، اختلال انزال، ترشح شیر، بی اختیاری ادرار، احتباس ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: آگرانولوسیتوز، افزایش سطح ائوزینوفیل، آنمی همولیتیک، ترومبوسیتوپنی ایمونولوژیک (ITP)، لکوپنی، پان سیتوپنی (کاهش تمام سلول های خون)
کبدی: سمیت کبدی، یرقان
ازدیاد حساسیت: واکنش ازدیاد حساسیت
عصبی، عضلانی و اسکلتی: سندرم شبه لوپوس
چشمی: تاری دید، تغییرات قرنیه، کراتوپاتی اپی تلیال، گلوکوم، اختلالات لنز، تنگی مردمک، گشادی مردمک، هراس از نور، رتینیت پیگمنتوزا (ورم رنگیزه ای شبکیه)
کلیوی: ادرار زیاد
تنفسی: احتقان بینی

تداخلات دارویی پرفنازین

*مشخصات کلی تداخلات:
– سوبسترای CYP2D6
– تشدید اثرات آنتی کولینرژیک
– تشدید اثرات تضعیف‌کننده CNS
– کاهش اثرات مرکزی هیستامین
– آنتاگونیست دوپامین
– تشدید اثرات خارج هرمی
– تشدید هایپرگلایسمی
– تشدید هایپرپرولاکتینمی (قوی)
– تشدید هیپودوپامینرژیک
– تشدید هایپوناترمی
– تشدید اثرات کاهنده فشارخون
– کاهش آستانه تشنج
– تشدید حساسیت به نور

تداخلات رده X (پرهیز):
آکلیدینیوم، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، آمیسولپرید، آزلاستین (نازال)، بروموپرید، برومپریدول، سیمتروپیوم، الوکسادولین، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، لووسولپیرید، متوکلوپرامید، اورفنادرین، اوکساتومید، اوکسوممازین، پارالدهید، پیریبدیل، پتاسیم کلراید، پتاسیم سیترات، روفناسین، ساکویناویر، سولپیرید، تالیدومید، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم

کاهش اثرات داروها توسط پرفنازین:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، آمفتامین‌ها، داروهای ضد پارکینسون (آگونیست دوپامین)، عوامل معده روده ای (پروکینتیک) ، گوانتیدین، ایتوپراید، لووسولپیرید، نیتروگلیسیرین، پیریبدیل، کیناگولید، سکرتین

کاهش اثرات پرفنازین توسط داروها:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، آنتی‌اسیدها، داروهای ضد پارکینسون (آگونیست دوپامین)، لیتیم، پگ اینترفرون آلفا-2b، پیریبدیل

افزایش اثرات داروها توسط پرفنازین:
الکل (اتیل)، آمی‌فامپریدین، آمینولوولینیک اسید (موضعی و سیستمیک)، داروهای آنتی کولینرژیک، آزلاستین (نازال)، بتابلاکر ها، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، سیمتروپیوم، کلوزاپین، تضعیف‌کننده‌های CNS، الوکسادولین، فلونیترازپام، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، آیوهگزول، آیومپرول، آیوپامیدول، مکیتازین، متوتری‌مپرازین، متیل‌فنیدات، متی‌روسین، میرابگرون، آگونیست های اپیوئید، اورفنادرین، اکسی کدون، پارالدهید، پورفیمر، پتاسیم کلراید، پتاسیم سیترات، راموسترون، روفناسین، ساکویناویر، داروهای سروتونرژیک (با خطر بالا)، سولپیرید، سوورکسانت، تالیدومید، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، تیوپنتال، تیوتروپیوم، توپیرامات، ورتپورفین، زولپیدم

افزایش اثرات پرفنازین توسط داروها:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز (مرکزی)، آکلیدینیوم، آجمالین، آلیزاپرید، آمیسولپرید (خوراکی)، داروهای ضد مالاریا، آسوناپرویر، بتابلاکرها، فرآورده‌های حاوی سم بوتولونیوم، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، بوپروپیون، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، کلرال بتائین، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، کلوبازام، کوبیسیستات، مهارکننده‌های متوسط و قوی CYP2D6، دیوتترابنازین، دایمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، هیدروکسی‌زین، ایماتینیب، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، گیاه کاوا، لمبورکسانت، لیتیم، لوفکسیدین، لومفانترین، منیزیم سولفات، متوتری‌مپرازین، متیل‌فنیدات، متوکلوپرامید، متی‌روسین، میانسرین، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکساتومید، اوکسوممازین، پانوبینوستات، پگ اینترفرون آلفا-2b، پرامپانل، پراملینتید، کینین، روفینامید، داروهای سروتونرژیک (با خطر بالا)، سدیم اکسیبات، تترابنازین، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول وکانابیدیول، تری‌مپرازین، اومکلیدینیوم

تداخلات با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها پرفنازین

. اين دارو در مرد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود:
الكلسيم حاد، ديسكرازي خونی، اسيب شديد مغزي، تصلب عروق مغزي، كاهش ذخيره قلبي مانند بي‌كفايتي دريچه ميترال، بي كفايتي عروق مغزي، فئوكروموسيتوم، بي كفايتي كليه، سندرم Reye، عيب كار كبد و سابقه حساسيت به هر يك از فنوتيازين‌ها.
2.بررسي حركت غيرطبيعي و مشاهده دقيق علائم اوليه ديسكينزي، در طول درمان بطور منظم، بويژه در سالخوردگان و بيماراني كه مقادير زياد دارو دریافت می کنند،توصيه مي‌شود.

توصیه های دارویی پرفنازین

. دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. اين دارو نبايد بيش از مقدارتجويز شده مصرف شود.
2. براي حصول اثرات درماني مطلوب، ممكن است چند هفته زمان مورد نياز باشد.
3. در صورتي كه يك نوبت مصرف دارو فراموش شود، اگر رژيم درماني بصورت يك نوبت مصرف در روز باشد، به محض به ياد آوردن در همان روز، نوبت فراموش شده بايد مصرف شود. درغير اينصورت، از مصرف نوبت فراموش شده بايد خودداري شود. اگر رژيم درماني بصورت چند نوبت در روز باشد،‌به محض به يادآوردن طي يك ساعت ، آن نوبت بايد مصرف شود. در غير اين صورت از مصرف نوبت فراموش شده يا دوبرابر كردن مقدار مصرف بعدي بايد خودداري گردد.
4. قبل از قطع مصرف دارو، بايد به پزشك مراجعه شود. قطع تدريجي مصرف دارو ممكن است ضروري باشد.
5. از مصرف فرآورده‌هاي حاوي الكل و ساير داروهاي مضعف CNS با اين دارو بايد خودداري گردد.
6. در صورت نياز به هرگونه عمل جراحي يا درمان اورژانس، پزشك بايد از مصرف اين دارو آگاه گردد.
7. هنگام رانندگي يا كار با ماشين‌آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
8. هنگام برخاستن ناگهاني از حالت خوابيده يا نشسته ، بايد احتياط نمود.
9. هنگام ورزش، در هواي گرم ياهنگام حمام آب گرم، به علت احتمال بروز شوك حرارتي بايد احتياط نمود.
10. اين دارو ممكن است سبب بروز خشكي دهان شود. در صورت تداوم خشكي به مدت بيش از دو هفته ، بايد به پزشك مراجعه نمود.
11. احتمال بروز حساسيت به نور با مصرف اين دارو وجود دارد. استفاده از عينك و لباس محافظت كننده ممكن است ضروري باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *