اطلاعات تخصصی
موارد مصرف هیدروکسی اوره
هیدروکسی اوره در درمان کارسینوم تخمدان، کنترل موضعی کارسینوم سلول های سنگفرشی، سر و گردن به استثناء لبها و کارسینوم پیشرفته پروستات، در درمان لوسمی میلوستیک مزمن و ملانوم و پلی سیتمی ورا و کم خونی داسی شکل مصرف می شود.
مکانیسم اثر هیدروکسی اوره
-آنتی متابولیت، افزایش حساسیت به پرتودرمانی با متوقف کردن سلول در فاز G1/S و تداخل در بازسازی DNA (از طریق مهار انتخابی آنزیم ریبونوکلئوزید دی فسفات ردوکتاز و ممانعت از تبدیل ریبونوکلئوتید به دئوکسی ریبونوکلئوتید)
آنمی داسی شکل:
افزایش سطح هموگلوبین جنینی (HbF) در گلبول قرمز، افزایش مقدار آب موجود در گلبول قرمز، افزایش توانایی تغییر شکل گلبول داسی شکل، تغییر میزان چسبندگی گلبول های قرمز به اندوتلیوم عروق
فارماکوکینتیک هیدروکسی اوره
جذب: نسبتا سریع (≥80%)
فراهمی زیستی: 100%
شروع اثر:
آنمی داسی شکل: افزایش هموگلوبین جنینی 12-4 هفته
طول اثر: حداکثر 24 ساعت
پیک پلاسمایی:
کودکان (فنوتیپ سریع) 30-15دقیقه
کودکان (فنوتیپ کند) 120-60 دقیقه
بزرگسالان 4-1 ساعت
اتصال به پروتئین: 80-75%
متابولیسم: کبدی (حداکثر 60%)، آنزیم اوره آز باکتری های روده
نیمه عمر:
کودکان، آنمی داسی شکل 3.05-0.65 ساعت
بزرگسالان 9/3-9/1 ساعت
دفع: ادرار (آنمی داسی شکل، کودکان 40%)
عوارض جانبی هیدروکسی اوره
عوارض شایع (%10<):
پوستی: اگزما
هماتولوژی و انکولوژی: ماکروسیتوز، نوتروپنی
عفونی: عفونت، عفونت باکتریایی
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، بیماری شدید سیستم عصبی
پوستی: زخم پا، واکنش پوستی، زخم پوستی
غدد درون ریز و متابولیسم: کمبود ویتامین دی، افزایش وزن
گوارشی: سمیت حاد جلدی مخاطی، یبوست، تهوع
هماتولوژی و انکولوژی: ترومبوسیتوپنی، آنمی
عفونی: عفونت ویروسی، سروکانورشن پاروویروس بی 19
تنفسی: آسم
متفرقه: تب
سایر عوارض (درصد نامشخص):
پوستی: دپیگمانته شدن پوست
گوارشی: ناراحتی معده، گاستریت، زخم مخاط دهانی
ادراری تناسلی: ناهنجاری مجاری ادراری
هماتولوژی و انکولوژی: سرکوب مغز استخوان (بهبود: طی دو هفته)، خونریزی، لوکمی، لوکوپنی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: پانکولیت (التهاب سراسری کولون)
کلیوی: بیماری کلیوی
تداخلات دارویی هیدروکسی اوره
*مشخصات کلی تداخلات:
– عامل انکولوژیک سرکوب‌کننده سیستم ایمنی
– تشدید سرکوب‌کننده سیستم ایمنی
– عامل انکولوژیک سرکوب‌کننده مغز استخوان
– تشدید سرکوب‌کننده مغز استخوان
تداخلات رده X (پرهیز):
ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، کلادریبین، دیدانوزن، دیپیرون، ناتالیزومب، پیمکرولیموس، استاوودین، تاکرولیموس (موضعی)، اوپاداستینیب، واکسن (زنده)
کاهش اثرات داروها توسط هیدروکسی اوره:
تست پوستی کوکسیدیوئید ایمیت، لنوگراستیم، لیپگفیلگراستیم، نیولومب، پیدوتیمود، سیپولوسل-تی، واکسن آبله و آبله میمونی (زنده)، واکسن (زنده)، واکسن (غیرفعال)، ترتوموتید
کاهش اثرات هیدروکسی اوره توسط داروها:
اکیناسه
افزایش اثرات داروها توسط هیدروکسی اوره:
باریسیتینیب، کلوزاپین، دفریپرون، دیدانوزین، فینگولیمود، لفلونومید، ناتالیزومب، سیپونیمود، استاوودین، توفاسیتینیب، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)
افزایش اثرات هیدروکسی اوره توسط داروها:
کلرامفنیکل (چشمی)، کلادریبین، دنوزومب، دیدانوزن، دیپیرون، اینبلیزومب، مزالامین، اوکرلیزومب، پالیفرمین، پیمکرولیموس، پرومازین، رفلومیلاست، استاوودین، تاکرولیموس (موضعی)، تراستوزومب
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
هشدار ها هیدروکسی اوره
1- تست بارداری پیش از شروع درمان، در زنان متاهلی که در سنین باروری می باشند، الزامی است.
2- پیش از شروع داروی هیدروکسی اوره در بیماران مبتلا به آنمی، درمان و اصلاح آنمی ضرورت دارد.
3- شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff) و سطح پلاکت ها، در ابتدای درمان و سپس به صورت دوره ای (در درمان بدخیمی ها به صورت هفتگی، و در درمان آنمی داسی شکل هر دو هفته) ارزیابی شود (در بیماران با اختلال کبدی یا کلیوی در فواصل زمانی کوتاه تر پایش شود).
4- عملکرد کبدی و سطح اسید اوریک سرمی در ابتدای درمان و سپس به صورت دوره ای پایش گردد.
5- عملکرد کلیوی بیمار در ابتدای درمان و سپس به صورت دوره ای پایش شود و در صورت نیاز تنظیم دوز صورت گیرد.
6- بیمار از لحاظ بروز سمیت پوستی، علایم آنافیلاکسی، تغییرات سیستم اعصاب مرکزی، عفونت و خونریزی پایش شود و به بیمار گوشزد شود که این علائم را به سرعت گزارش کند.
7- در مصارف طولانی مدت دارو، بیمار از لحاظ بروز بدخیمی های ثانویه پایش شود.
8- توصیه می شود که فولیک اسید به عنوان پروفیلاکسی تجویز شود.
– نحوه صحیح مصرف دارو به بیمار آموزش داده شود (شست و شوی دست ها قبل و بعد از مصرف دارو و پوشیدن دستکش هنگام استفاده از دارو)
– ضرورت مصرف منظم دارو و تکمیل دوره درمان به بیمار گوشزد شود.
– به بیماران توصیه شود که در طول دوره درمان با این دارو، از ضدآفتاب و لباس های محافظ در برابر نور خورشید استفاده نمایند. هم چنین ضرورت معاینات پوستی به منظور بررسی بروز هرگونه تغییرات، به بیمار گوشزد شود.
– به بیمار گوشزد شود که در طول درمان با این دارو و قبل و بعد از آن، دریافت هرگونه واکسن زنده ممنوعیت دارد.
پایش های اختصاصی در آنمی داسی شکل:
1- سطح هموگلوبین جنینی (HbF) در ابتدای درمان و سپس به صورت دوره ای (هر 4-3 ماه) پایش شود.
2- در طول دوره افزایش دوز، هر 2 هفته سطح نوتروفیل، رتیکولوسیت، پلاکت و هموگلوبین پایش شود.
3- در صورت تغییر دوز، حداقل هر 4 هفته شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff) و سطح رتیکولوسیت ارزیابی شود.
4- هنگام دریافت دوز ثابت، هر 3-2 ماه شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff) و سطح رتیکولوسیت و پلاکت پایش شود.
5- سطح گلبول های قرمز، هموگلوبین جنینی (HbF) و MCV به منظور ارزیابی اثربخشی دارو پایش شود.
