لوپوس (Systemic lupus erythematosus) یک بیماری خود ایمنی است که بیشتر در زنان رخ می دهد. در این مقاله کلی در مورد درمان لوپوس در شما و در مورد داروها و تغییرات در سبک زندگی که کمک می کند که شما نشانه های این بیماری خود ایمنی را مدیریت و کنترل کنید، صحبت خواهیم کرد.
مقدمه در مورد لوپوس
لوپوس بیماری ای است که درمان ندارد. با این حال هنوز مردمی که بیماری خود ایمنی دارند، می توانند نشانه های آن را با ایجاد یک برنامه درمانی توسط پزشک کنترل کنند.
از آنجا که هیچ دو مورد لوپوس دقیقا همانند نیست، درمان این بیماری می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. اما هدفها معمولا یکسان هستند، پیشگیری و درمان عود و کاهش مشکلات مربوط به لوپوس (مانند آسیب ارگان، کلسترل بالا، فشار خون بالا و عفونت).
داروهای مورد استفاده برای درمان لوپوس
داروهای غیر استروئیدی (NSAIDS): تعداد زیادی از ضد التهاب ها مانند ایبوپروفن (Advil) و ناپروکسن (Aleve) هستند که اغلب برای درمان درد های لوپوس و تورم استفاده می شوند. اگر درمان دارویی این بیماری را کنترل نکند، پس از آن ممکن است دکتر شما نسخه قوی تری را تجویز کند. داروهای درمان مالاریا ممکن است در ترکیب با داروهای دیگر برای کنترل نشانه های لوپوس مانند خارش پوست، زخم دهان و درد مفاصل استفاده شوند.
تجویز داروهای ضد مالاریا : برای لوپوس این داروها شامل هیدروکسی کلروکین و کلروکین می باشد. خطر عوارض کم است، هر چند برخی ممکن است ناراحتی معده را در حسین استفاده از این داروها، تجربه کنند. همچنین توصیه می شود بیمارانی که از این داروها استفاده می کنند معمولا یک چشم پزشک را برای معاینه چشم برای یک عارضه نادر در شبکیه چشم ملاقات کنند.
داروهای کورتیکو استروئید: پردنیزولون معمولا بیشترین استروئیدی است که برای درمان لوپوس تجویز می شود. این داروها علائم التهاب که شامل تورم، گرمی، حساسیت به لمس، و درد با کاهش پاسخ سیستم ایمنی بدن است را درمان می کنند . در بسیاری از این داروها عوارض جانبی بعد مصرف وجود دارد، و این عوارض جانبی می تواند افزایش وزن، آکنه، فشار خون بالا، دیابت و افزایش خطر عفونت در شما باشد.
داروهای سرکوب کننده دستگاه ایمنی: این نوع از داروها ،التهاب و فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی را کنترل می کنند و آنها معمولا زمانی تجویز می شوند که کورتیکو استروئیدها، موفق به کنترل نشانه ها نشود و یا یک بیمار تحمل دوزهای بالای استروئید را نداشته باشد. داروها شامل آزاتیوپورین، مایکوفنوالت و متوترکسات می باشد. عوارض جانبی این داروها متفاوت است اما می تواند شامل افزایش خطر عفونت و آسیب های کبدی باشد.
درمان های مربوط به شیوه زندگی برای کنترل لوپوس
خواب کافی داشته باشید: خستگی یکی از ماندگارترین علائم بیماری لوپوس است. پس این برای بیماران ضروری است که به اندازه کافی استراحت کنند.
اقامت درخارج از نور خورشید: قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش خورشید می تواند باعث عود این بیماری شود. همچنین زمانی که خارج از آن خانه هستید و در سایه قرار بگیرید و همیشه کرم ضد آفتاب با دوز ۵۵ SPF را بر روی پوست خود بمالید.
سیگار نکشید: ترک سیگار باید به یک اولویت برای هر کسی که هنوز سیگارش روشن است، باشد و نه حتی فقط برای افرادی که لوپوس دارند. برای افراد مبتلا به این بیماری، کشیدن سیگار می تواند اثرات لوپوس را بر روی قلب و رگ های خونی شما بدتر کند.
استرس را کنترل کنید:استرس می تواند باعث عود این بیماری در شما شود. از این نترسید که به افرادی که دوس دارید و دور و بر شما هستند نه بگویید. همچنین به طور منظم ورزش و به سادگی به نیازهای بدن خود گوش کنید.
خوب غذا بخورید: یک رژیم غذایی غنی از میوه ها،سبزیجات،گوشت بدون چربی و غلات کامل برای هر شخصی مهم است. اما برای افرادی که مبتلای به این بیماری هستند، رعایت این رژیم، ضروری است. یک ارتباط قوی بین لوپوس و بیماری های قلبی وجود دارد، بنابراین یک رژیم غذایی برای سلامت قلب باید اولویت اصلی باشد.
منبع : HEALTH
این مقاله توسط Andrea Stanley به رشته تحریر در آمده و توسط داروباکس به صورت اختصاصی، ترجمه شده است. در صورتی که این مطلب، برای شما مفید بود، لطفا نظرات، انتقادات و موضوعات مورد علاقه پیشنهادی خود را با ما به اشتراک بگذارید.
