اطلاعات تخصصی
موارد مصرف دی اتیل پروپیون هیدروکلراید
دی اتیل پروپیون یک محرک مرکزی است و دارای فعالیت غیر مستقیم سیمپاتومیمتیکی است و به عنوان یک داروی کاهش دهنده اشتها به صورت خوراکی و در درمان کوتاه مدت چاقی مصرف می شود، اگرچه محرک ها برای این مورد عموماً توصیه نمی شوند. دوزهای 25 میلی گرمی و 3 بار در روز و یک ساعت قبل از غذا یا 75 میلی گرم، یکبار در روز در اواسط صبح به صورت فرآورده دارای آزادسازی اصلاح شده داده می شوند. جهت کاهش ریسک وابستگی نباید آن را بیش از چند هفته تجویز نمود.
فارماکوکینتیک دی اتیل پروپیون هیدروکلراید
این دارو از مسیر گوارشی به سهولت جذب می شود و به طور وسیع در کبد و احتمالاً در مسیر گوارشی متابولیزه می شود و از طریق ادرار دفع می شود. این دارو از سد خونی مغزی و جفت عبور می کند. دی اتیل پروپیون و متابولیت هایش در شیر مادر توزیع می شوند.
عوارض جانبی دی اتیل پروپیون هیدروکلراید
همانند سولفات دگزامفتامین. به علاوه ندرتاً ژینکوماستی گزارش شده است. بروز عوارض جانبی مرکزی در مقایسه با دگزامفتامین کمتر می باشد.
دی اتیل پروپیون را نباید در مورد بیماران مبتلا به ناپایداری احساسی و یا دارای سابقه بیماریهای روانشناسی تجویز نمود. در کودکان و افراد مسن باید از مصرف آن پرهیز نمود.
تداخلات دارویی دی اتیل پروپیون هیدروکلراید
این دارو یک سیمپاتومیمتیک با فعالیت غیر مستقیم و مشابه با دگزامفتامین است و می تواند با گروهی از دیگر داروها تداخل داشته باشد.
دارو های هم گروه دی اتیل پروپیون هیدروکلراید
گروه B
قابل استفاده در بارداری: با مطالعات حیوانی شواهدی دال بر خطرناک بودن این دارو مشاهده نشده است. مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست
