بیماری هپاتیت C عفونت ناشی از ویروس هپاتیت سی (HCV) است. انواع مختلفی از ویروس‌های هپاتیت، ازجمله هپاتیت A، B، D و E وجود دارد. از میان ویروس‌های مختلف، هپاتیت C بسیار جدی است زیرا می‌تواند یک بیماری مزمن باشد و باعث وارد شدن آسیب شدید به کبد شود. این ویروس از طریق تماس با خون‌آلوده گسترش می‌یابد، بنابراین افراد معینی خطر ابتلا به عفونت رادارند. این شامل کارکنان بهداشتی در معرض مصرف‌کنندگان خون و مواد مخدر می‌شود. انجام یک خال‌کوبی با تجهیزات غیر استریل نیز خطر ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد. هپاتیت C بر مردان وزنان تأثیر می‌گذارد. به‌طورکلی علائم و عوارض بیماری برای هر دو جنس یکسان است؛ اما این ویروس می‌تواند بر زنان به شکل متفاوتی تأثیر بگذارد.
علائم بیماری هپاتیت C در زنان چیست؟
در بسیاری از زنان تا زمانی که بیماری آن‌ها پیشرفت نکند علائم ظاهراً نمی‌شوند. زنانی که در ابتدای علائم بیماری هستند، ممکن است نشانه‌ها را نادیده بگیرند و یا به عوامل دیگری مانند کم‌خونی، افسردگی یا یائسگی نسبت دهند. علائم اولیه بیماری هپاتیت C در زنان می‌تواند شامل موارد خستگی، ناراحتی شکمی، درد عضلانی و مفصلی و اشتهای کم می باشد. برخی از عفونت‌های هپاتیت C حاد هستند و عفونت در عرض چند ماه بدون درمان پاک می‌شود و یا بهبود می‌یابد. عفونت‌های حاد در زنان بیشتر است. هپاتیت C همچنین می‌تواند مزمن باشد، به این معنی که عفونت به‌خودی‌خود واضح نیست، بلکه پیشرفت می‌کند و باعث آسیب کبد می‌شود. علائم هپاتیت مزمن شامل، کبودی یا خونریزی، خارش پوست، نگه‌داری مایع در معده، تورم پاها، کاهش وزن غیرقابل توضیح، رگ‌های عنکبوتی و گیجی می‌باشد. علائم هپاتیت مزمن C در مردان و زنان رخ می‌دهد، اما این بیماری می‌تواند در زنان با سرعت کندتری پیشرفت کند. بااین‌حال، بعضی از زنان پس از یائسگی، پیشرفت سریع بیماری و آسیب کبدی را تجربه می‌کنند. داشتن این علائم به معنی داشتن هپاتیت C نیست.
چگونه زنان به هپاتیت C مبتلا می‌شوند؟
هپاتیت C از طریق فردی به فرد از طریق تماس با خون‌آلوده نفوذ می‌کند. اگر شما در یک صنعت‌کار کنید که ممکن است در تماس با خون قرار بگیرید خطر کمی، از قرار گرفتن در معرض آن وجود دارد. این شامل مراقبت شخصی مانند مانیکور زیست ها، فیزیکدانان، خانه‌داری، پرستاری می‌باشد. برای محافظت از خود، از تماس با بریدگی‌ها و زخم‌های باز بیماران و یا ارباب‌رجوع خودداری کنید. پس هر بار از دستکش‌های لاتکس و یا غیر لاتکس، یک‌بارمصرف و تجهیزات ضدعفونی شده (تیغه، قیچی کوتیکول و غیره) استفاده کنید. اگر در مراکز بهداشتی و یا در خانه کار می‌کنید برای جلوگیری از تماس با خون محصولات بهداشتی زنانه از دستکش استفاده کنید. هپاتیت C همچنین می‌تواند در یک چرخه قاعدگی به یک شریک جنسی منتقل شود. بسیاری از زنان با داشتن ویروس هپاتیت C قادر به داشتن یک کودک سالم هستند. بااین‌حال، یک خطر کوچک وجود دارد که ویروس در دوران بارداری به یک کودک منتقل شود. در صورت داشتن هپاتیت C و زایمان، نوزاد شما برای حدود ۱۸ ماه مورد آزمایش ویروس قرار خواهد گرفت. بسیاری از زنان از بیماری خود تا زمانی که دکتر با یک آزمایش عملکرد طبیعی کبد که در آن دکتر سطح بالای آنزیم کبد را تشخیص می‌دهد اطلاعی ندارند. آنزیم‌ها به عملکرد کبد کمک می‌کنند، اما وقتی‌که سلول‌های کبدی آسیب می‌بینند، آن‌ها می‌توانند در جریان خون نشت کنند. آزمایش عملکرد کبد را برای دو آنزیم اصلی: آلانین ترانس آمیناز (ALT) و آسپارتات ترانس آمیناز (AST) بررسی می‌کنند. محدوده طبیعی AST 8 تا ۴۸ واحد در هر لیتر سرم است و محدوده طبیعی ALT 7 تا ۵۵ واحد در هر لیتر سرم است. افزایش آنزیم‌های کبدی می‌تواند مشکل کبدی را نشان دهد. اگر عوامل خطر ابتلا به بیماری هپاتیت C را داشته باشید، ممکن است دکتر شما آزمایش بیشتری برای تعیین علت التهاب انجام دهد. این شامل آزمایش خون برای HCV می‌شود. اگر آزمایش هپاتیت C را تأیید کند، پزشک شما همچنین می‌توانید آزمایش‌های دیگری را انجام دهد که میزان ویروس را در خون نشان دهد. علاوه بر این، ممکن است بافت‌برداری کبدی برای تعیین شدت بیماری انجام شود. اگر سطح آنزیم‌های کبدی شما نرمال باشد ممکن است دکتر شما به وجود هپاتیت مظنون نشود درنتیجه آزمایش‌های بیشتر را توصیه نمی‌کند. این خطرناک است زیرا بر اساس گزارش‌های محققین HCV،کارشناسان معتقدند که تعداد آزمایش‌های ناهنجاری‌های کبدی در زنان کمتر از سایر آزمایش‌ها می‌باشد. اگر آزمایش عملکرد کبد شما طبیعی است اما سطح آنزیم شما نزدیک به عدد خطرناکی است، از پزشک خود بخواهید که هپاتیت C را بررسی کند.
عوارض هپاتیت C
بیماری هپاتیت C می‌تواند یک بیماری طولانی‌مدت و پیشرفته باشد. درنهایت می‌تواند منجر به سیروز، یا زخم شدن بافت کبدی شود. اگر این اتفاق بیفتد، کبد نیز کار نمی‌کند. در برخی از افراد مبتلابه هپاتیت C نیز سرطان کبد رو به پیشرفت می رود. اگر این ویروس به‌طور قابل‌توجهی به کبد شما آسیب برساند ممکن است پیوند کبد لازم باشد. حتی با یک کبد جدید، شما باید از داروهای ضدویروسی برای جلوگیری از آلوده شدن کبد جدید استفاده کنید.
درمان بیماری هپاتیت C
هدف درمان این است که ویروس را از بدن پاک کند. اگر شما بیماری هپاتیت C حاد دارید، احتمالاً علائمی نخواهید داشت و ویروس بدون درمان خود پاک می‌شود. در مورد بیماری هپاتیت C مزمن، ممکن است پزشک شما با داروهای ضدویروسی برای ۱۲ تا ۲۴ هفته شمارا درمان کند. تا سال ۲۰۱۱، تنها دو دارو برای درمان هپاتیت C وجود داشت: اینترفرون (pegylated Peg-IFN) و ریباویرین (RBV). این داروها اغلب در ترکیب با یکدیگر استفاده می‌شود. دکتر علائم شمارا در طول درمان کنترل خواهد کرد. بعد از درمان، بار ویروسی شما دوباره بررسی خواهد شد. اگر این ویروس برای مدت طولانی و حداقل شش ماه در خون شما یافت نشد شما ممکن است نیازی به درمان بیشتر نداشته باشید و خطر کمتری برای ابتلا به مشکلات کبدی وجود دارد. اگر درمان، بار ویروسی شمارا کاهش ندهد، پزشک ممکن است برای شما یک دور دوم درمان را پیشنهاد کند.
چشم‌انداز و پیشگیری از این بیماری مزمن
با توجه به مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، حدود ۷۵ تا ۸۵ درصد از افراد مبتلابه هپاتیت C، عفونت مزمن را ایجاد می‌کنند. واکسنی برای ویروس وجود ندارد، اما ممکن است ویروس را با مداخله زودهنگام و استفاده از داروهای ضدویروسی از بدن پاک‌کنید. ازآنجاکه ویروس می‌تواند به کبد آسیب برساند، مهم است که با اجتناب از مصرف الکل مراقبت از کبد خود را افزایش دهید و از پزشک خود بخواهید که داروها و مکمل‌های ایمن را تجویز کند. تمرین کردن رابطه جنسی امن و اجتناب از تماس با خون می‌تواند به جلوگیری از ابتلا به ویروس کمک کند. از مواد دارویی غیرقانونی استفاده نکنید و یا وسایل موردنیاز مراقبت شخصی مانند تیغ اصلاح، مسواک یا قیچی کوتیکول را به‌صورت مشترک استفاده نکنید. اگر می‌خواهید یک خراش یا خال‌کوبی انجام دهید، از یک مرکز معتبر استفاده کنید و مطمئن شوید که تجهیزات استریلیزه شده است.
منبع مقاله HEALTHLINE
این مقاله به طور اختصاصی توسط داروباکس ترجمه شده است. اگر مقاله فوق مورد پسند شما واقع شد، خرسند خواهیم شد که نظرات و پیشنهادات و انتقادات خود را برای هرچه بهتر شدن سطح کیفی مقالات با ما در میان بگذارید.
