بیماری زرد زخم یک عفونت باکتریایی بسیار مسری است که معمولاً توسط یک گروه استرپتوکوک یا باکتری استافیلوکوک او رئوس ایجاد میشود. بیماری زرد زخم بیشتر در میان کودکان شایع است. بااینحال، گاهی این بیماری در افراد بزرگسال نیز رخ میدهد که دچار بیماریهای پوستی مانند اگزما باشند. بعضی مشکلات پوستی مانند آبلهمرغان، واکنش به نیش حشرات، سوختگی پوست و دیابت خطر گسترش زرد زخم را بدن بیشتر میکند. بیماری زرد زخم اغلب در اطراف بینی و دهان دیده میشود. بااینحال، میتوان به این عفونت از طریق بردگی، خارش و یا زخمهای سرد و یا جایی که باکتریها میتوانند وارد شوند، مبتلا شد.
عوامل خطر در ابتلای به این بیماری
فاکتورهایی که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهند عبارتاند از:
سن: بیماری زرد زخم اغلب در کودکان ۲ تا ۵ ساله دیده میشود.
شرایط شغلی: این بیماری بهراحتی در مدارس و مراکز مراقبت از کودکان گسترش مییابد.
آبوهوای گرم و مرطوب: این عفونتها در تابستان بیشتر شایع است.
برخی از ورزشها: مشارکت در ورزشهایی که شامل تماس پوست با پوست، مانند فوتبال و کشتی است، خطر ابتلا به بیماری زرد زخم را افزایش میدهد.
شکستگی و بریدگی پوست : باکتریهایی که موجب بروز این بیماری میشوند اغلب از طریق پوست شما بهوسیله آسیبهای پوستی، گزش حشرات یا جوش وارد بدن شما میکنند.
بزرگسالان و افراد مبتلابه بیماری دیابت یا دچار ضعف سیستم ایمنی بیشتر احتمال دارد که به فرم اکتیمای این بیماری مبتلا شوند.
علائم بیماری زرد زخم
بیماری زرد زخم موجب بروز ناهمواریهای کوچک یا تاول بر روی پوست شود. پوست مرطوب، حساس و قرمز است و مایع روشن آن را میپوشاند. پوستپوست شدن، ممکن است باعث خارش شود و سپس در ناحیه قرمز ایجاد میشود. اگر بیماری شدیدتر باشد، ممکن است تب و تورم غدد لنفاوی (غدد متورم) در صورت یا گردن ایجاد شود. شکل جدیتر این بیماری، به نام اکتیما، بهصورت عمیقتر در داخل پوست نفوذ میکند و موجب زخمهای مضر و به طرز مبهمی دردناک میشود که به زخمهای عمیق تبدیل میشوند.
عوارض بیماری زرد زخم
این بیماری بهطورمعمول خطرناک نیست؛ و زخمها در فرمهای خفیف بدون زخم بدون درمان میشوند. عوارض ناگوار این بیماری که بهندرت اتفاق میافتد شامل موارد زیر است:
سلولیت: این عفونت بالقوه جدی بر روی بافتهای زیرپوست شما تأثیر میگذارد و درنهایت به گرههای لنفاوی و جریان خون شما گسترش مییابد. سلولیت بدون درمان بهسرعت میتواند تهدیدکننده زندگی در فرد مبتلای به این بیماری باشد.
مشکلات کلیوی: یکی از انواع باکتریهایی که موجب بیماری زرد زخم میشوند همچنین میتواند به کلیهها آسیب برساند.
زخم: زخمهایی وابسته به اکتیما یکی از عوارض این بیماری هستند که در فرم اکتیما بیماری شدید میتواند منجر به بروز زخم در فرد مبتلا شوند.
تشخیص بیماری زرد زخم
یک پزشک میتواند با نگاه کردن به پوست شما این بیماری را تشخیص دهد. در موارد نادر، پزشک ممکن است قادر به شناسایی موضوع عفونت نباشد و ممکن است در یک آزمایشگاه برای شناسایی باکتریهایی که باعث عفونت میشوند نیاز به آزمایش داشته باشد.
مدت انتظار
هنگامیکه درمان شروع میشود، بهبود از بیماری در طی زمانهای متفاوتی میتواند رخ دهد و عفونت باید در عرض یک یا دو هفته بهبود یابد.
پیشگیری از بیماری زرد زخم
برای کمک به پیشگیری از بروز بیماری زرد زخم، هرروز حمام یا دوش بگیرید و همیشه پوست خود را پاک نگهدارید. اگر پوست شما دچار بریدگی یا خراشیدگی شد یا با دچار جوشهای ناشی از تماس با پیچکهای سمی شد، حتماً آن منطقه را تمیز نگهدارید و از خراشیدگی جلوگیری کنید. اگر شما دارای بیماری زرد زخم هستید، میتوانید از طریق عدم تماس با ناحیه آسیبدیده و آلوده، از گسترش عفونت جلوگیری کنید. شما میتوانید عفونت را بهراحتی از یک مکان به مکان دیگر پخشکنید. برای جلوگیری از گسترش بیماری زرد زخم، بسیار مهم است که رویه بالش و ملحفه هرروز شسته شود. اقلام شخصی مانند صابون و حوله باید جدا از دیگر اعضای خانواده باشد. همبازیانی که افراد باپوست آلوده تماس میگیرند، ممکن است دچار بیماری زرد زخم شوند، بنابراین کودکانی که مبتلابه این بیماری هستند باید سعی کنند از تماس با دیگران جلوگیری کنند.
درمان بیماری زرد زخم
بیماری زرد زخم معمولاً با آنتیبیوتیکها، بهصورت مایع، قرص یا تزریق، درمان میشود. برای ناحیههای موضعی دچار بیماری، پزشک ممکن است یک پماد موضعی ضد باکتریایی مانند موپیروسین (باکتروبان) یا رتپامولین (آلتاباکس) تجویز کند. نواحی اطراف تاولها باید با صابون و آب شستشو داده شود و نواحی مرطوب و زرد را میتوان با پراکسید هیدروژن رقیقشده با آب پاک کرد. این ناحیه را با استفاده از گاز و نوار یا باند پلاستیکی بپوشانید که این امر میتواند در کاهش خطر گسترش عفونت به سایر قسمتهای بدن کمک کند.
شیوه زندگی و درمانهای خانگی
برای عفونتهای جزئی، شما ممکن است از یک کرم آنتیبیوتیک و یا پماد که حاوی باسیتراسین باشد استفاده کنید و یک باند غیر چسبنده در ناحیه مبتلا قرار دهید که این امر میتواند به جلوگیری از گسترش زخم و عفونتها کمک کند.
پیشآگهی در مورد بیماری زرد زخم
بیماری زرد زخم بدون زخم شدن تا زمانی که کودک به تاولها و ضایعههای پوستی دست نزند، بهبود مییابد. نوزادان احتمال بیشتری برای دچار شدن به عوارض ناگوار از قبیل التهاب کلیه (گلو مرولو نفریت) و عفونت خونی (باکترمی) دارند.
چه هنگامی باید به یک پزشک متخصص مراجعه کنید؟
اگر فکر میکنید که شما یا فرزندتان ممکن است دارای بیماری زرد زخم باشد، با پزشک خود تماس بگیرید، بهخصوص اگر شخص دیگری در معرض این مشکل قرار داشته باشد. اگر این بیماری درمان نشود، میتواند بهسرعت گسترش یابد. اگر شما یا فرزندتان در معرض این بیماری قرار بگیرید، در صورت گسترش تب یا اگر یک نواحی مبتلای به بیماری بزرگ یا قرمز شد، با پزشک تماس بگیرید.
چهکاری می توانید انجام دهید
برای آماده شدن برای ویزیت توسط پزشک، لیستی از سؤالات زیر را آماده کنید:
• نشانههایی از بیماری که شما یا فرزندتان تجربه میکنید.
• تمام داروها، ویتامینها و مکملها که شما یا فرزند شما مصرف میکنید.
• اطلاعات کلیدی و سابقه پزشکی، ازجمله مشکلاتی دیگری که شما یا فرزند شما به آنها مبتلا هستند.
• سؤالاتی که میخواهید از پزشک خود بپرسید.
سؤالاتی که از پزشک خواهید پرسید
• علت ایجادکننده این بیماری و زخمها چیست؟
• آیا آزمایشهایی برای تأیید تشخیص بیماری زرد زخم موردنیاز است؟
• بهترین شیوه درمان این بیماری چیست؟
• برای جلوگیری از گسترش عفونت چهکاری میتوانم انجام دهم؟
• برای بهبود این عارضه، چه روش مراقبت از پوست را شما توصیه میکنید؟
•علاوه بر سؤالاتی که آماده کردهاید اگر در زمان ویزیت سؤالی به ذهن شما رسید از پزشک آنها را بپرسید.
چه سوالاتی را باید از پزشک خود انتظار داشته باشید
پزشک ممکن است سؤالات زیر را از شما بپرسد:
• چه زمانی زخمها شروع شد؟
• زخمها ناشی از ابین بیماری در زمان شروع شبیه چه بودند؟
• آیا اخیراً دچار هرگونه بریدگی، خراش یا گزش حشرات در ناحیه آسیبدیده شدهاید؟
• آیا زخمهای دردناک یا خارشدار دارید؟
• چه چیزی باعث میشود که نواحی تحت تأثیر بیماری بهتر یا بدتر شود؟
• آیا هیچکس در خانواده شما در حال حاضر مبتلابه این بیماری است؟
• آیا این مشکل درگذشته در شما رخداده است؟
منبع مقاله Drugs.com
این مقاله بهطور اختصاصی توسط گروه نویسندگان داروباکس ترجمه و تألیف شده است.