برونشیت (یک بیماری است که) به معنای التهاب پوشش مخاط داخلی لوله های برونش در ریه ها است، که اغلب توسط یک عفونت دستگاه تنفسی ایجاد می شود. این معابر شاخه مانند، که به عنوان برونش شناخته شده اند، وظیفه حمل هوا از نای، یا نای، به ریه ها را دارند. اما هنگامی که لوله های تنفسی آلوده و یا تحریک می شود، آنها متورم و و به وسیله مخاط ضخیم شده که همین باعث ، محدودیت جریان هوا می شود. افراد مبتلا به این بیماری، معمولا سرفه های آزار دهنده ای را تجربه می کنند. این حالت معمولا به صورت یک سرفه خشک شروع می شود اما در نهایت با خلط همراه می شود. این علایم می تواند باعث ایجاد مشکل در نفس کشیدن، شود.
انواع برونشیت
دو نوع متمایز از برونشیت وجود دارد:
نوع حاد این بیماری، شایع تر است. این نوع بیماری ، التهاب لوله های برونش به طور موقت است. بیشتر افراد با سیستم ایمنی سالم و بدون بیماری زمینه ای، می توانند این نوع بیماری را بعد از دو تا سه هفته کنترل کنند، و اگر این کار نیاز به درمان داشته باشد، می توانند باعث فروکش کردن التهاب شوند.
اما این مورد برای نوع مزمن این بیماری وجود ندارد. برونشیت مزمن مداوم است و می تواند در زمان ناتوانی بدن علائم بروز و سپس فروکش کند. این مورد می تواند رخ دهد چرا که افراد مبتلا به نوع مزمن حساس تر از دیگران به عفونت ریه، و آلودگی هوا و حساسیت زاها ( آلرژن ها) هستند.
برونشیت حاد
برونشیت حاد نام دیگری برای سرماخوردگی قفسه سینه است. هر کسی می تواند به این نوع برونشیت مبتلا شود، اما این نوع بیماری بیشتر در شیرخواران، کودکان و افراد سالمند شایع تر است. این بیماری به طور معمول در پی یک سرماخوردگی، آنفولانزا، یا سایر عفونت های ویروسی ، ایجاد می شود. قبل از اینکه شما به آن پی ببرید، ویروس باعث تولید خلط در سینوس های شما و یا باعث گلو درد و حمله به لوله های برونش شما می شود. همه این موارد ناگهانی است و شما ناگهان شروع به زدن یک سرفه خیلی تند و زننده و خلط آلود می کنید.
فراوانی برونشیت حاد که توسط یک عفونت باکتریایی ایجاد می شود، خیلی کمتر است. گاهی اوقات وجود محرک در هوا، مانند دود سیگار، مه دود، گرد و غبار، دود، بخار و آلودگی هوا، می تواند باعث شروع برونشیت حاد بدون هیچ نشانه ای از باکتری یا ویروس شود. افراد مسن تر ممکن است عوارض این بیماری مانند ذات الریه را تجربه کنند.
برونشیت مزمن
برونشیت مزمن یک بیماری جدی با سرفه مداوم است که ، اغلب با سیگار کشیدن طولانی مدت ایجاد می شود، هر چند هر شخص مبتلا به برونشیت مزمن لزوما یک فرد سیگاری و یا سیگاری سابق نیست. گاهی اوقات مردم برونشیت مزمن را با “سرفه یک فرد سیگاری” اشتباه می گیرند. دیگر محرک های محیطی مانند گرد و غبار و دود، می تواند باعث برونشیت مزمن و بیماری های ژنتیکی نادر به نام کمبود آلفا ۱ آنتی تریپسین شود که همچنین می تواند شانس ابتلا به برونشیت مزمن و سایر بیماری های ریوی را افزایش دهد.
تحریک مداوم لوله های برونش منجر به التهاب و تولید موکوس اضافی می شود که منجر به مسدود کردن راه های هوایی می شود. افراد مبتلا به این شکل مزمن از بیماری، در معرض عفونت هستند که می تواند به عود علائم بیماری، منجر شود.
با گذشت زمان، نوع مزمن می تواند باعث دشواری برای رسیدن به اندازه کافی اکسیژن به ریه و خون شود . این رایج ترین نوع بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) است که یک اصطلاح مورد استفاده برای توصیف بیماریهای ریوی پیشرونده (نوع دیگری از بیماری انسدادی مزمن ریه ، آمفیزم است) است که باعث سخت تر شدن تنفس می شود.
نوع مزمن زمانی تشخیص داده می شود که افراد سرفه ی مولد خلط را تجربه می کنند که در دوره های سه ماهه تا بیش از حداقل دو سال طول می کشد.
علایم بیماری برونشیت
- سرفه
- مخاط
- خس خس سینه یا صدای سوت در ریه ها
- تب پایین
۵٫ناراحتی قفسه سینه
- تنگی نفس
- علائم سرماخوردگی، مانند سردرد، خستگی، و آبریزش از چشم.
علائم برونشیت حاد
شایع ترین علامتی که شما در نوع حاد این بیماری، خواهید داشت، سرفه مداوم است. این علامت می تواند از سه روز تا سه هفته طول بکشد. سرفه ممکن است روشن، خلطی و لزجی ، و یا مخاط ممکن است سفید، زرد، یا سبز باشد.
برونشیت حاد اغلب زمانی که شما بیمار شده اید یا در دوره نقاهت بعد از یک سرماخوردگی از آنفولانزا هستید، بروز پیدا می کند. روز قبل از رخ دادن سرفه ، شما ممکن است دچار گرفتگی بینی ودرد گلو شوید و همچنین نشانه های دیگر، مانند درد بدن، خستگی، و یا لرز را داشته باشید.
برونشیت راه های هوایی شما را محدود می کند، بنابراین شما ممکن است متوجه یک خس خس و یا صدای سوت در هنگام تنفس شوید. سایر علائم شامل تب خفیف و تنگی و یا درد قفسه سینه ات. در موارد شدید، ممکن است برونشیت حاد باعث تنگی نفس شود.
علائم برونشیت مزمن
علایم نوع مزمن شامل سرفه مداوم با موکوس ضخیم، خس خس سینه، ناراحتی قفسه سینه یا تنگی و تنگی نفس است. افراد مبتلا به این شکل مزمن بیماری ، بیشتر احتمال دارد به عفونت های مکرر تنفسی مبتلا شوند. با پیشرفت بیماری، آنها ممکن است یک تغییر رنگ پوست آبی (سیانوزه شدن) را که به دلیل کمبود اکسیژن در خون ایجاد می شود، تجربه کنند.
برونشیت چگونه تشخیص داده می شود؟
برونشیت حاد را می توان با علائم آن تشخیص داد و اگر شما یک معاینه فیزیکی کنید نیز این تشخیص ممکن است. دکتر شما می تواند یک گوشی پزشکی را بر روی قفسه سینه شما برای گوش دادن به خس خس سینه برای کمک به تشخیص برونشیت قرار دهد. دکتر شما ممکن است تست های دیگری را نیز ، بسته به شدت علائم انجام دهد. یک سنسور کوچک به نام پالس اکسی متر ممکن است به یک دست یا پا برای اندازه گیری میزان اکسیژن خون قرار داده شود. عکس برداری اشعه ایکس از قفسه سینه برای تشخیص یا رد کردن مورد مشکوک ذات الریه استفاده می شود که عفونتی شدید است که نشانه هایی دارد که می تواند با برونشیت اشتباه گرفته شود.
تشخیص برونشیت مزمن از طریق سابقه سلامت و آزمایش شروع می شود. دکتر شما ممکن است یک رادیوگرافی قفسه سینه را درخواست کند. از شما ممکن است خواسته شود که یک آزمایش اسپیرومتری برای ارزیابی عملکرد ریه خود انجام دهید. (برای اسپیرومتری، از شما خواسته خواهد شد که در یک لوله برای اندازه گیری عملکرد ریه خود بدمید). یک تست گاز خون شریانی می تواند میزان اکسیژن و دی اکسید کربن در خون را مشخص کند.
آیا برونشیت مسری است؟
ویروس ها معمولا باعث ایجاد نوع حاد این بیماری می شوند. اگر شما به این نوع از بیماری مبتلا هستید، شما می توانید این ویروس را به افراد دیگر از طریق سرفه، عطسه، دست دادن، دست زدن به سطوح ویروسی، بوسیدن، یا صحبت کردن در تماس نزدیک، منتقل کنید.
برونشیت مزمن یکی از شایع ترین دلایل برای سرفه مداوم است. اما آن برا، ین بیماری ، بیماری ای نیست که معمولا بتواند از شخصی به شخص دیگری منتقل می شود، مگر اینکه بیمار برونشیت در حال حاضر نیز به عفونت آلوده باشد (معمولا درمان های طولانی مدت بیماری های تنفسی باعث منفی شدن ذرات تنفسی از عوامل بیماری زا می شود). برونشیت ناشی از محرک های استنشاقی است، با این حال، مسری نیست.
چه مدت برونشیت طول می کشد؟
نوع حاد این بیماری، معمولا دو تا سه هفته طول می کشد، اما سرفه ممکن است تا هشت هفته در برخی از افراد باقی بماند.
برونشیت مزمن تا به حال از بین نرفته است. با استفاده از این نوع برونشیت، سرفه های سیخونک دار می تواند برای سه ماه قبل از عود بعدی بیماری، طول بکشد. علاوه بر این ، سرفه مزمن می تواند به پوشش مخاط لوله های برونش صدمه بزند ، که حتی منجر به سرفه های بیشتر می شود.
چه مدت قبل از اینک تشخیص داده شود که من بیمارم ، این بیماری را داشته ام؟
افرادی که مبتلا به برونشیت مزمن تشخیص داده می شوند که سرفه در زمان های سه ماهه برای حداقل دو سال، طول کشیده است.
منبع : HEALTH
این مقاله توسط داروباکس به صورت اختصاصی، ترجمه شده است. در صورتی که این مطلب، برای شما مفید بود، لطفا نظرات، انتقادات و موضوعات مورد علاقه پیشنهادی خود را با ما به اشتراک بگذارید.
