اطلاعات تخصصی
موارد مصرف آمینوسالیسیلیک اسید
-توبرکلوزیس(موارد مقاوم به داروها-آلترناتیو)
طیف اثر:مایکوباکتریوم توبرکلوزیس
آمینوسالیسیلیک اسید یک عامل آنتی‌توبرکولار(ضدسل) می‌باشد که در موارد توبرکلوزیس مقاوم به سایر داروها به عنوان داروی جایگزین تجویز می‌شود.
از آنجا که این دارو باید به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب تجویز شود، مشاوره تخصصی جهت یک رژیم مطلوب و طول مدت درمان مناسب، ضروری است.
آمینوسالیسیلیک اسید با نام‌های تجاری متعددی در دنیا تولید می‌شود و به صورت پاکت حاوی گرانول های خوراکی آهسته رهش در دوز ۴گرم (در برخی کشورها ۲/۶۴گرم)عرضه می‌شود.
مکانیسم اثر آمینوسالیسیلیک اسید
این دارو شبیه پارا آمینو بنزوئیک اسید( PABA ) است و دارای باکتریواستاتیک می باشد. به نظر می رسد این دارو به طور رقابتی ساخت اسید فولیک را متوقف می سازد.
فارماکوکینتیک آمینوسالیسیلیک اسید
این دارو به خوبی از مجرای گوارش جذب می شود و به آسانی در مایعات بدن انتشار می یابد. متابولیسم این دارو کبدی است ونیمه عمر آن 45-60 دقیقه می باشد که در صورت عیب کار کلیه ممکن است تا 23 ساعت افزایش یابد . اوج غلظت سرمی دارو یک الی 2 ساعت پس از مصرف به دست می آ ید . دفع این دارو عمدتاً کلیوی است .
منع مصرف آمینوسالیسیلیک اسید
سدیم آمینوسالیسیلات در موارد زیر با احتیاط فراوان مصرف می شود : نارسایی احتقانی قلب، عیب کار کلیه، عیب کار کبد، زخم معده وکمبود G6PD.
عوارض جانبی آمینوسالیسیلیک اسید
لرز، تب، گلو درد، بثورات جلدی، خستگی یا ضعف غیر عادی، خارش، درد در ناحیه کمر، درد یا سوزش هنگام دفع ادرار، اسهال ودرد معده از عوارض شایع این دارو هستند.
تداخلات دارویی آمینوسالیسیلیک اسید
مصرف همزمان این دارو با سایر سالیسیلات ها ( به ویژه PABA ) توصیه نمی شود. این دارو ممکن است جذب ریفامپین و ویتامین B12 را مختل کند.
توصیه های دارویی آمینوسالیسیلیک اسید
-برای کاهش عوارض گوارشی، می توان این دارورا با غذا مصرف نمود.
-توصیه می شود بین مصرف این دارو و ریفامپین حداقل 6 ساعت فاصله باشد.
-در طول درمان با این دارو مصرف ویتامین B12 توصیه می شود.
