کلرور آمونیم بهعنوانخلطآور، معمولا در ترکیب باسایرداروهای خلطآور و ضدسرفه مصرفمیشود. کلرور آمونیم سبب ایجاد دیورزگذرا و اسیدوز خفیف میشود و سببتسریع در دفع داروهای بازی میگردد. ایندارو در درمان آلکالوز متابولیک شدید ونیز حفظ pH اسیدی ادرار در درمانبعضی از اختلالات مجرای ادرار مورداستفاده قرار میگیرد. این دارو بهمنظورافزایش حلالیت یونهای کلسیم و فسفاتبرای کنترل بیماران مبتلا بهسنگهایفسفاتی مجاری ادراری و همچنین افزایشیونیزاسیون کلسیم در تتانی ناشی ازآلکالوز مصرف شده است.
کلرور آمونیم پس ازمصرف خوراکی بهسرعت از مجرایگوارش جذب میشود و در طول 6ـ3ساعت جذب آن کامل میشود. این دارو درکبد متابولیزه و بهاسید کلریدریک و اورهتبدیل میشود.
کاتیون آمونیم توسط کبدبهاوره تبدیل شده و یک اتم هیدروژن آزادمیگردد که با یون بیکربنات، آب و گازکربنیک تولید مینماید. آنیون کلرور بابازهای ثابت در مایع خارج سلولی پیوندمییابد. جایگزینی بیکربنات باکلرورباعث تغییر نسبت بیکربنات بهاسیدکربنیک شده و اسیدوز ایجاد میکند.همچنین باافزایش دفع الکترولیتها و آبخارج سلولی، کلرور آمونیم سبب کاهشمایع خارج سلولی شده و جابجایی مایعاتیرا که سبب خیز شدهاند، تسریع میکند.
این دارو در بیمارانمبتلا بهعیب شدید کار کبد یا کلیه واسیدوز اولیه نباید مصرف شود.
1 ـ این دارو در بیماران مبتلا بهبیکفایتی ریه یا خیز قلبی باید بااحتیاطمصرف شود. 2 ـ پیگیری وضعیت بیماران از نظر علائم ونشانههای مسمومیت با آمونیم در طولمصرف کلرور آمونیم، باید صورت گیرد.
تحریک مخاط معده،ناراحتی معده، بیاشتهایی، تهوع، استفراغو تشنگی، پس از مصرف خوراکی وبهویژه بامقادیر زیاد گزارش شده است.مقادیر بسیار زیاد این دارو ممکن استسبب بروز اسیدوز و کمی پتاسیم خونشود.
این دارو باید پس از غذامصرف شود تا احتمال بروز عوارضگوارشی بهحداقل برسد.
بزرگسالان: بهعنوان اسیدیکننده ادرار،مدر و درمان آلکالوز، g/day 12ـ4 درمقادیر منقسم هر 6ـ4 ساعت مصرفمیشود. بهعنوان مدر، دارو باید 4ـ3 روزمصرف شود، سپس مصرف آن برای چندروز قطع شود و بعد از آن مجددا درمانبههمین ترتیب شروع شود. کودکان: بهعنوان اسیدیکننده ادرار،mg/kg/day 75 در چهار مقدار منقسممصرف میشود.
Tablet: 500 mg
